De maat is vol. Al enige tijd erger ik me groen en geel aan het parkeergedrag van enkele bewoners in mijn rijtje. Er staan dus 10 woningen in het gedeelte waar ik woon en om te parkeren zijn er evenveel parkeerplaatsen voorhanden. Het komt echter regelmatig voor dat sommige bewoners niet 1 maar soms 2 of zelfs 3 auto’s op de schaarse parkeerplaatsen zetten. Op zich geen ramp want ik ben vaak overdag thuis en heb dan keuze genoeg. Maar als ik ’s avonds laat of ’s morgens vroeg thuis kom is het altijd raak en kan ik mijn auto dus niet meer kwijt. Ik ben dan genoodzaakt om mijn auto ver(der) van huis te parkeren en daar pas ik voor. Het komt nog wel eens voor dat ik voor een spoedje de deur uit moet en dan moet ik dus zo in kunnen stappen. Ik heb wel eens overwogen om mijn auto op 2 parkeerplaatsen te zetten in afwachting van een reactie. Ik wil ook wel eens groot doen, ik heb alleen geen 2 auto’s. Ik heb besloten om die ongein maar niet aan te halen. In plaats daarvan ga ik de garage maar eens gebruiksklaar maken.
Eén van de dingen die ik daarbij nodig heb is een boekenkastje. Jaja, ik lees ook nog wel eens een boek maar eenmaal gelezen gooi je zoiets ook niet weg. Vol goede moed vertrok ik richting de woon-boulevard in Veenendaal met in mijn achterhoofd de stille wens om vooral maar niet naar de Trendhopper te hoeven. Door eerdere ervaringen was ik wel een beetje klaar met hen. Maar helaas, bij de Leen Bakker was men de zaak aan het reorganiseren en het leek warempel wel alsof er een bom gevallen was, wat een puinhoop zeg. Het aanbod van de Kwantum kon me niet bekoren dus zat er niets anders op dan met knikkende knieën en klotsoksels de drempel van de Trendhopper over te stappen. Voorzichtig baan ik me een weg door een op Ikea lijkende doolhof en tref op mijn zoektocht ineens een kastje dat me wel aanstond. Het was een aanbieding en een onderdeel uit een kompleet wandmeubel. Maar alle items waren apart geprijsd dus individuele verkoop leek mij ook mogelijk. Toch werd ik al weer door het onbehaaglijke gevoel bevangen dat het weer een echter Trendflopper actie zou worden. Mijn vermoeden werd al snel werkelijkheid toen de verkoper mij vertelde dat het 1 kast betrof. Waarom dan alles apart geprijsd vroeg ik hem… “zodat we alles bij elkaar op kunnen tellen en er 1 prijs van kunnen maken”, antwoordde de bijster slimme verkoper. Deze logica gaat zelfs mij boven de pet dus met gepaste spoed heb ik de Trendflopper maar weer verlaten, stel je voor dat het besmettelijk is.
Naast de Trendflopper zit de Gamma. Niet echt een meubelzaak zou je zeggen maar ze hadden er toch het ideale kastje voor me staan en voor een prikkie. Ik zag Freek-Willem ook nog… of zou ik toch wat opgelopen hebben in de Trendflopper…. 😉