Wat begon met een niesje en een hoestje is inmiddels uitgegroeid tot de echte griep. Erg jammer van de griepprik die ik dinsdag gehaald heb maar de besmetting heeft afgelopen zaterdag al plaats gevonden. Het lijkt momenteel wel zeehonden opvangcentrum Pieterburen hier…. Mijn stem is zo slecht en zwaar dat Jan van Veen van het radioprogramma “Candle-light” werkeloos toe zal zien hoe ik zijn gedichten voorlees: “Jij, jij in mij…. Jij in mij…. en in juni, juli en augustus..” Als ik nies spettert het traanvocht tegen de binnenzijde van mijn bril. Datzelfde traanvocht dat er voor zorgt dat continue de tranen over mijn wangen biggelen zonder dat er sprake is van enige vorm van verdriet. Het kost me ernstig veel moeite om mijn ogen recht vooruit te laten kijken. Iets dat je als fotograaf toch wel graag wilt blijven doen….
Je twijfelt… het zal toch niet toch Corona zijn? Ik doe voor de zekerheid even een testje….. Ik snap nog steeds niet hoe het kan maar het is erg tegen-natuurlijk zo’n bezemsteel tot achter in je schedeldak. De uitslag is duidelijk, 5 streepjes of meer…. Mannengriep.
Vitamine-F, daar had ik zaterdagavond zin in! De delicate Franse aardappelstaafjes van de buurt-patatbakker kunnen me echter niet bekoren evenals de doorgaans heerlijke spare-ribs niet.
Mijn inwendige koelsysteem heeft het inmiddels begeven en met 38.6 graden op de teller begeef ik mij naar mijn waterbed. Het wordt een onrustige nacht, dat weet ik nu al. Gewapend met een extra doosje paracetamol en een stripje noscapect ga ik naar boven. Zondagochtend 09:00 uur, ik heb warempel geslapen maar ik krijg de ene voet niet meer voor de andere. Alles doet me zeer, bijna ondraaglijk. Als vrouwen dit eens konden voelen zouden ze zeggen dat bevallen best mee valt….
Toch is het opvallend hoe 1 hoestend persoon zoveel mensen heeft kunnen aansteken. Meerdere bezoekers van die verjaardag liggen met griep of de verschijnselen daarvan op bed. In mijn ogen niet iets waar de zieke van zaterdag iets aan kan doen. Het is het gevolg van onze eigen fouten. 253 keer per dag je handen wassen, geen handen schudden, niet knuffelen/kussen, kopvodden, en 1,5 meter afstand, de ingrediënten voor een slecht immuunsysteem. Mensen snel nu het nog kan, neuspeuteren én opeten, minimaal 10 meter op handen en voeten door de straat, je handen pas wassen als ze zwart afgeven aan het witte tafellaken en vooral jezelf niet isoleren van de medemens. Alleen dan komt ons immuunsysteem weer op pijl!
Ik blijf vandaag in bed en met mijn bed is dat geen straf. Tot morgen!