Kruis…. een woord met vele betekenissen. De meest voorkomende is wel de geloof gerelateerde versie die het kruis symboliseert waaraan Jezus Christus ooit gestorven is. Uiteraard zijn daar ook weer diverse vormen van te bedenken.
Een anders soort kruis is het kruis dat je boven de weg ziet als een weg afgesloten is voor verkeer. Anders dan bij een geloof gerelateerd kruis weet men dit kruis wel veelvuldig te negeren.
Dan hebben we nog het kruis dat we allemaal hebben. Ons kruis. Ook dat kruis kent vele vormen maar uiteindelijk maar twee varianten. Tegenwoordig is het menselijk kruis een beetje in de ban want voor je het weet ga je over de grens en we weten allemaal wat daar van komt.
Op de Zwarteweg hebben we twee hele speciale kruizen. Deze kruizen zijn op de weg geschilderd en liggen daar niet voor niets. Deze kruizen moeten ervoor zorgen dat wij als bewoners van de Zwarteweg eenvoudig onze straat in kunnen rijden als het weer eens vast staat rondom het viaduct en zijn roemruchte verkeerslichten. Ook bij het verlaten van onze inrit kunnen deze kruizen ons helpen.
Niks aan het handje zou je zeggen, een mooie oplossing om problemen te voorkomen. Niets is minder waar. Ook vandaag weer stond ik klaar om onze inrit te verlaten maar werd ik daarbij gehinderd door een dame die het nodig vond om toch lekker eigenwijs aan te sluiten achter de laatste auto in de rij. Ik deed een klein vriendschappelijk toetje maar het enige dat ik ervoor terug kreeg was een arrogant vragende blik en een soort van Italiaans gebaar van “watte moette jij noe, ouleh”… oh nee, dat laatste is geen Italiaans. Met mijn handen maak en een kruis en nog steeds is mevrouw niet heel erg onder de indruk. Ze had de auto makkelijk een stukje terug kunnen laten lopen want ze was nog steeds de laatste in de rij maar nee, wederom het gebaar van “watte moette jij noe?”…. Nogmaals maak ik een kruis met mijn handen en wijs daarna op de weg…. Het licht springt op groen en weg is de dame.
Ik zou er een dagtaak aan kunnen hebben als ik iedere auto zou moeten fotograferen die op de kruizen stil komt te staan door onvoldoende vooruitziend verkeersinzicht. Ik ben de beroerdste niet en geniet vaak van de paniekering op de gezichten als de automobilist erachter komt dat die grote zwarte auto linksaf wil slaan en ze op dat moment vol op het kruis staan. Ik zet de auto dan vaak zo dicht mogelijk bij de auto op het kruis, puur uit leedvermaak. Lief zwaai ik nog even als ze de weg vrij maken….