Tsja, soms is het wat stil hier. Maar er gebeurt van alles hoor 😉 Zo ben ik vorige week op maandagochtend rond de klok van 08.30 op de fiets gestapt om als begeleiding mee te gaan op schoolkamp van dochterlief. Dat was wel even schrikken voor de fiets want die stond al 2 jaar doelloos in de tuin. Het onkruid kon haast geen afscheid nemen van de spaken. Na een klein opknapbeurtje was hij er weer verrassend klaar voor! Voor mij lag dat anders. Ik had dus ook 2 jaar geen fiets aangeraakt en er stonden mij 45 zware kilometers te wachten. Samen met 6 kids begon ik aan de zware tocht…
De fietstocht viel reuze mee al was ik wel bekaf en had ik een fikse zere reet. Het tempo lag moordend laag en daar word je ook moe van. De locatie voor het kamp was erg leuk, we verbleven in een aantal chaletjes in het bos. Kampvuurtje erbij en het thema oertijd maakte het verhaaltje meer dan compleet. Op enkele ongeregeldheden na is het kamp super verlopen en gelukkig hoefde we de terugreis niet te fietsen maar konden we lekker relaxed met de bus. Woensdagmiddag was het hele spulletje weer veilig thuis.
Ik heb de woensdagavond en de donderdag echter wel nodig gehad om een beetje bij te komen want een momentje voor jezelf heb je tijdens zo’n kamp alleen als de kids op bed liggen ( en liefst nog slapen ook 😉 ).
Vrijdag begon voor mij weer gewoon een werkweek en stond de wekker weer op 05.10. Na de krantenboer gegroet te hebben begaf ik mij weer naar de betalende baas. Nadat ik daar om 14.30 wegreed kwam ook ineens mijn pager tot leven met de melding van een ongeval met beknelling in Ede. Ik had echter mijn spullen thuis staan dus moest ik via Rhenen naar Ede.
Helaas betrof het een best zwaar ongeval en dus werd ik op afstand gehouden. Op zich heb ik daar geen problemen mee, in overleg is alles mogelijk. Het duurde alleen een beetje erg lang voordat er weer overleg was, mij een beetje te lang eigenlijk. Dat hebben ze geweten… 😉
