Donderdag was het dan zover. De afsluiting van de martelserie “Kiespijn”. Ik had mijn tweede behandeling van het wortelkanaal. Toch nog maar en kleine verdoving en ik gaf me over aan haar handen. Er heerste een ontspannen sfeer, “of de radio iets harder kon vroeg ze….”. Daar had ik natuurlijk niets op tegen. Zo werd het nog gezellig ook ;). Eerst moest de noodvulling eruit. Dat was natuurlijk zo gepiept. Toen moest er gekeken worden of al het wortelweefsel wel uit de kies verdwenen was. Hiervoor moest de huidige diepte van het kanaal bepaald worden. Acupunctuur op kleine schaal leek het wel. Er werden 3 pinnetjes met afstandsbusje in de kies gestoken en daarvan werd een foto gemaakt. Aan de hand van de foto’s en de bepaalde afstanden kon de kies nog verder uitgehold worden. Toen dat allemaal klaar was, kon begonnen worden met de wederopbouw. Er wordt dan van alles in die echte “holle kies” gestopt. Ik heb het eigenlijk niet echt bijgehouden maar had dat misschien wel moeten doen. De techniek staat voor niets en alles is kleiner dan klein. Een GPS zendertje, microfoontje of een cameraatje…… Ik moet er niet aan denken wat ze dan allemaal van je te weten kunnen komen!!! 😛