Categorie: Waanzin

7 dodelijke slachtoffers en 10 gewonden, de tragische cijfers van een dolleman actie in Apeldoorn. Wat een grote nationale feestdag had moeten worden, eindigt vroegtijdig in een drama. In heel het land wordt geschokt gereageerd maar ook zijn er mensen die het erg vinden dat hun lang geplande feestje niet door gaat.

Nu kan ik het mis hebben hoor maar in mijn ogen snappen klagende mensen niet helemaal wat er gebeurt is in Apeldoorn. Ik kan dan ook weinig respect opbrengen voor personen die klagen dat hun favoriete artiest er voor kiest om niet op te treden of klagen over een oranjedag organisatie die er voor kiest om verdere activiteiten te staken. Als ik van te voren had geweten dat Armin van Buuren & friends hun optreden in Leiden zouden cancelen, zou ik er niet naartoe gegaan zijn maar begrip heb ik er wel voor, ik had alleen niet verwacht dat ook in de grote steden de feesten/optredens afgelast zouden worden (Amsterdam ging immers ook gewoon door). Volgend jaar weer een kans dus mij hoor je niet klagen… alhoewel….

Na gisteren vraag ik mijzelf af of het niet eens tijd wordt dat hier in Nederland de doodstraf weer ingevoerd wordt. Nu zal de veroorzaker van al het gisteren aangerichte leed daar niet meer wakker van liggen maar ik denk dat menig mafkees zich nog wel een keer zal bedenken als hij/zij moord en/of doodslag moet bekopen met een zitplaats op de elektrische stoel of iets dergelijks. Het rechtssysteem hier in Nederland is wat dat betreft in mijn ogen veel te mild.

Het zal mij ook niet verbazen dat de burgemeester van Apeldoorn nog een duw zal krijgen ook. Groen Links kwam al gelijk met scherpe vragen met betrekking tot de beveiliging en net als bij de vuurwerkramp in Enschede denk ik dat de burgemeester de klappen gaat krijgen. In mijn ogen was dit niet te voorkomen geweest en dus treft de burgemeester geen blaam. De dader komt er echter veel te makkelijk vanaf. Dat vind ik dan wel weer heel erg jammer.

Noem mij een rare lul maar wat ze bij Nu.nl gedaan hebben vind ik niet kloppen, eerder schokkend. Hoe kan je Nu van al het beschikbare beeldmateriaal deze foto pontificaal op de voorpagina van een website zetten. Nee, Nu slaan ze de plank echt mis (in mijn ogen dan).

Ik ben geen vrek en kijk echt niet op een eurootje meer of minder. Mijn kleding koop ik bij BoaVista in Veenendaal en met het merk G-Star en Pall Mall in de tas weet je ook dat de knip leeg raakt. Als je kijkt wat je thuis brengt voor 500 euro geloof je haast je eigen ogen niet. Bedenk daarbij dat ik een oer-hekel heb aan winkelen en zie daar, binnen een halfuur ben je weer voor een jaar genezen…

Zaterdag heb ik echter het gevoel gehad dat ik genaaid werd en wel met de (dure) broek nog aan.
De Winter-Efteling stond op het programma en dus togen wij vol goede zin richting Kaatsheuvel. Ik heb iets tegen pretparken want ook al speelt geld bij het hebben van plezier geen rol, parken zoals de Efteling drijven de toegangsprijzen tot in het extreme. Let wel, een gezin bestaande uit 3 personen telt maar liefst 3x 27 euro neer voor een beetje vertier. Dat is ruim 170 oer-Hollandse guldens!! Wat mij eigenlijk nog het meeste steekt is het parkeren. De meeste mensen die de Efteling bezoeken, doen dit met de auto en afgezien van het feit dat dit al geen goedkope optie is, wordt je nog even bij je buidel gegrepen als je een parkeerkaartje koopt. 7 euro voor het gebruik van de parkeerplaats vind ik echt te absurd voor woorden. Inmiddels staat dus de teller op 88 euro en dan heb je nog niets gezien. Een paar drankjes, souvenirs en wat te eten en ruim 130 euro lichter sta je ’s avonds om 20.00 uur weer naast de auto, een slordige 290 oer-Hollandse guldens.

Ik heb wel genoten hoor. Ik was in goed gezelschap en vooral mijn “kleine” meisje vond het natuurlijk prachtig. Er was zelfs nog een klein voordeeltje, wachtrijen waren er niet en als je 2x in dezelfde attractie wilde, liep je gewoon even snel een rondje voor nog een rondje 😉

Zaterdagavond zou een gewoon avondje op de bank gaan worden. Filmpje, een drankje en daarna op 1 oor. Ik was vrij laat vanuit Limburg terug dus had eigenlijk de pap wel op. Om 23.10 ging de telefoon en eigenlijk zonder te kijken wist ik wel dat het mijn buurman was met de vraag of ik nog mee wilde gaan naar het altijd gezellige Bollee. Nou is de gezelligheid er soms ver te zoeken door de waardeloze muziekkeuze maar als je in je eentje uit wilt en niet achter het stuur wilt klimmen is de kroeg om de hoek wel een uitkomst. Al lopend naar Bollee, het was inmiddels na middernacht, raakte ik in een sms-gesprek met een vriendin. Zij wist mij te melden dat ze ook nog ging stappen rond dit tijdstip en wel in Organza. Mja, nog nooit van gehoord. Toch maar bij Bollee naar binnen en na een rondje gelopen te hebben leek het weer een gezellig avondje te worden zoals vanouds.

Om 00.25 stond ik weer buiten voor een wandeling terug naar huis. Ik in de auto en onderweg naar Maarssenveen. Nog steeds niet wetend aan wat voor een avontuur ik begonnen was. Bij aankomst liep het feest nog bijna in de soep omdat het er behoorlijk vol was en ik niet op de hoogte was van het kledingvoorschrift. Maar beide problemen losten zich in no-time op. Een andere broek gekocht, een bekende portier aan de deur en in goed gezelschap van, kon het feest beginnen. Nou, een feest was het. Vette house-beats klonken mij als Engeltjes in mijn oren en Bollee was snel vergeten. Vreemd was wel dat er een ruimte was ingericht als kleedruimte. De mensen die ik tegenkwam waren ook wat vreemd gekleed. Maar nog steeds vond ik het leuk. Tot het moment dat ik in de zaal kwam. Ik had als tekenfilm-figuur geen flater geslagen. Mijn ogen zouden haast op mijn schoenen belanden evenals mijn tong. Zag ik in de kleedruimte nog wat schaars gekleede personen, op de dansvloer leek het wel hoog zomer en opvallend was dat iedereen er juist moeite voor deed om zo min mogelijk te bedekken. Club Organza bleek dus een Erotische Discotheek te zijn. Oké, leuk….de muziek was er keigoed dus ik vond alles best. Doorgaans opent Organza de deur pas om 06.00 uur als iedereen van andere party’s terug komt. Ze noemen het dan de Morning Mission en iedereen is dan van harte welkom tot zondagmiddag 14.00 uur. Eens in de zoveel tijd houden ze ook een Night Mission. Dan gaan op zaterdagavond de deuren al om 22.00 uur open.

Op de 1e verdieping was en ruimte ingericht om te “relaxen”. Grote plaatsen waar je even “kan gaan liggen als je moe bent”. Gezellige bedoeling als je daar met een heel clubje gaat liggen. Beetje kletsen want beneden was een conversatie haast niet mogelijk. Overal waren van deze ruimtes ingericht, gewoon op de vloer of anders toegankelijk via een doorgang in de muur. Het leek er allemaal nog vrij gemoedelijk aan toe te gaan. Er werd hier en daar een kusje uitgedeeld want daar leende de omgeving zich wel voor. Langzaam vulde alle ruimtes zich met mensen en zo ook de ruimte die alleen toegankelijk was via ons “bed”. Binnen de kortste keren klonken er wel hele vreemde geluiden achter ons. Het leek wel alsof hij het geluid van een konijn nadeed en zij met de groots mogelijke moeite probeerde om hem bij te houden. Zij raakte hoorbaar werkelijk totaal buiten adem. Het doel van de rollen handdoeken-papier aan de muren was mij ook ineens helemaal duidelijk. Het was een komen en gaan van mensen en het was dan ook een drukte van je welste in de naastgelegen douches. Ik heb me kostelijk vermaakt en heb het uiteindelijk om 08.30 maar opgegeven. De rest van de zondagochtend en middag heb ik aan de binnenkant van mijn ogen doorgebracht. Nee, Club Organza zal ik niet snel meer vergeten 😉

Het einde is zoek. In de meeste grootgossiers van Nederland zijn veel schappen al weer gevuld met Pepernoten, Borstplaat en Marsepein en dat terwijl er nog niet eens een officieel einde aan de zomer is gekomen. Ver voordat de oude goedheiligman samen met zijn gekleurde piet zijn intrede in Nederland zal doen, gooit Bolletje alle registers los en draaien de pepernoten-krakers op volle toeren zo lijkt het. Mensen, onze kinderen zijn niet dom….whats next?, het zetten van een teenslipper onder de barbeque?, kerstballen in de Hortencia? Duitsers met sneeuwschuivers op het Scheveningse strand? De beste wensen een een gelukkige dag morgen? Wie biedt er meer? 😉

Vandaag een beetje vroeg op want het beloofd een druk dagje te worden. Na mijn affaire met de tandarts ben ik weer zo goed als hersteld dus wordt het tijd dat ik maar weer eens aan het werk ga. Ik nam eerst nog even een momentje voor mezelf op het toilet. Opeens hoor ik een klap gevolgd door een schuivend en krakend geluid. Ik keek achterom maar daar was niets bijzonders te zien. Nu woon ik dus sinds kort langs de slagaderlijke verbinding tussen de Betuwe en de rest van de wereld. De Cuneraweg en de Zwarteweg liggen pal voor mijn deur en staan als zeer druk maar ook als zeer gevaarlijk bekend. Daar moest dus iets helemaal fout gegaan zijn. Nou dat was het dus ook. Een bestelbus komende vanuit de richting Veenendaal had de aanhanger van een automobilist komende uit de Betuwe geraakt net toen de bestelbus onder het viaduct door gereden was. De bus is vervolgens op het linker, tegemoetkomende, fietspad terecht gekomen. Heeft daar nog zeker 100 meter afgelegd om vervolgens door wat hekken en over wat verkeersborden heen, al kantelend de aansluiting Zwarteweg/Cuneraweg over te schuiven (reeds op zijn kant). De bus kwam op de hoek Zwarteweg/Vogelenzang tot stilstand. Als je bedenkt dat de weg die de bus heeft afgelegd doorgaans vol is van fietsende schoolkinderen en automobilisten, mag het een wonder heten dat er niets of niemand geraakt is. De bestuurder van de bus kwam met de schrik vrij.

Zo, ik ben er weer even klaar mee. Vannacht bijna geen oog dicht gedaan van de pijn. Vanmorgen nog even kunnen slapen totdat de telefoon roet in het eten gooide. Eten, ja dat leek een goed idee. Nou, dat lukte dus voor geen meter want ik kon de kiezen niet meer op elkaar krijgen. Warm en/of koud was ook al geen pretje. Gelukkig schoot de tijd een beetje op en lag ik vanmiddag weer op de overbekende stoel. Samen met de tandarts de verschillende mogelijkheden doorgenomen en samen tot de conclusie gekomen dat “extractie” de beste oplossing was. Beetje verdoven hier en daar en bijna met een glimlach op mijn gezicht werd de kies eruit gehaald.

Om even aan te geven waar het allemaal mee begon, even een fotootje…

De pijl markeert de plaats waar en stuk afgebroken wortel zit. Dit is gebeurd tijdens het verwijderen van een verstandskies, uiteraard nu niet meer zichtbaar. In het ziekenhuis is vervolgens dat stukje wortel weggehaald. Toen kwam alles in een stroomversnelling. De pijn werd onhoudbaar, wortelkanaal behandeling voor de 2e kies van links en het trekken van de 1e kies van links. Nu hoop ik het toch echt gehad te hebben want ik ben het spuugzat.

Ieder nadeel heeft zijn voordeel, ik ga met een veel beter gevoel naar de tandarts dan vroeger. Het is er gezellig, zijn heel aardig, leveren prima werk en als echt de nood aan de man is staan ze direct voor je klaar.

Ben er nu wel en beetje flauw van. Beetje Jetlag gevoel in de benen. Ik ga te water zo.

Inmiddels lijkt mijn pijngrens meer op het ijzeren gordijn. Als brufen 600 niet meer helpt dan wordt het tijd om de tandarts maar weer eens te raadplegen. “Zo, dat klinkt niet best”….. nee inderdaad niet!! “Maar kom maar snel even langs want dan zetten we de pauze wel even opzij”. Toch aardig niet? “Nou, laten we maar eens kijken, koud en/of warm, heb je daar last van?” Ach, ietsie wel. “Dan gaan we maar eens kijken welke kies de echte boosdoener is”. Er werd een watje geprepareerd met een soort vloeibare stikstof. “Voel je dit?”….. nee. “Voel je….” en verder kwam hij niet. Allej$3%$ ik dacht dat ik door de grond zakte en oog en oog kwam te staan met een Japanner. “Oei, die doet zeer of niet?”. MMMMmmmmMMMMmmmmMMMMmmmMMMM. “Ok, dat is hem”. “Doe je mond maar dicht en je tong en wang er tegenaan dan wordt hij vanzelf weer warm”. Maar dat werd hij dus niet en veel werd er dus ook niet meer gesproken. De tandarts gaf me een verdoving waarna het eigenlijk best wel snel ging. Nog maar weer een fotootje er tegenaan en het oordeel was snel geveld. Dat wordt een wortelkanaal behandeling. Ach, erger kan het toch niet meer worden dus ik ging er maar eens lekker voor zitten. Daar was meneer dus wel even mee druk. Als het goed is moet het binnen een dag of 3 over zijn. Maar de grote verrassing komt nog…..morgen hoogstwaarschijnlijk nog een behandeling!!! Ik kreeg de begroting van de behandeling van vandaag alvast mee naar huis. Ik zeg je: “maak je school netjes af en wordt geen persfotograaf!!!”. €500,30 euries voor 3 kwartier werk!!! Dat ga ik never nooit redden. Ja, en dan dus morgen nog een keer!!! Katcheng €€€€€€€€€

Update 18.00 uur: Ik ben uitgeteld. Een linker hoek, volop de rechter bovenkaak. Knock-out.

Bij alles wat je koopt geniet je vaak het recht op garantie. Ik ben dus benieuwd hoe het zal gaan als ik met mijn defecte “aankoop” terug kom. Sinds goede vrijdag heb ik namelijk behoorlijke pijn in mijn………bek (heb er even geen ander woord voor, zo zeer doet het). Tot goede vrijdag was het een beetje een zeurderige pijn hetgeen ik wel gewend ben door de tandvleesontstekingen die ik wel eens heb mogen genieten. Maar goede vrijdag was eigenlijk helemaal geen goede vrijdag voor mij. De grens was bereikt en ik ging aan de Brufen 600 (al had er voor mij nog wel een nulletje achter gekund). Ze hielpen in ieder geval. Op goede vrijdag en in het weekend kom je echter niet meer zo simpel bij de tandarts dus “niet klagen maar dragen” was de remedie. Vandaag direct maar een afspraak gemaakt en gelukkig kon ik om 11.50 terecht.

Een fotootje zou de uitkomst bieden. Ondertussen nog wat gepier met een haakje, zo lekker langs je tandvlees omhoog naar je kaakbot, en de foto was klaar. Wat blijkt, er zit dus hoogstwaarschijnlijk nog een stuk wortel van mijn laatste verstaande kies, al zwervend in mijn kaak/tandvlees. Tsja, dat haal ik er niet uit zegt ze met een vriendelijke stem, dat wordt dus kaakchirurg. Ik zal je kiezen in iedergeval even schoonmaken zodat de ontsteking minder zal worden. “Zal ik het even voor je verdoven?”, vraagt ze? “Nou, meer pijn als nu zal het toch niet opleveren”, zeg ik met knikkende knieën en het zweet parelend op mijn voorhoofd. Erger als nu kan toch eigenlijk niet dacht ik nog dus ik ging ervoor om het zonder verdoving te doen. $#@@^%$$# ik dacht dat ik een klap met een honkbalknuppel in mijn gezicht kreeg. Shit wat deed dat zeer zeg. Ik ben nu nog moe van het spannen der spieren, nooit gedacht dat ik er zoveel had. Gelukkig komt aan alles een einde dus “je mag spoelen” klonk eventjes net zo goed als “ik hou van jou”. Met een receptje voor een flinke hoeveelheid pijnstillers in de hand stond ik even later weer buiten.

Thuis aangekomen ging ik bijna over mijn nek van de pijn. Ik had het helemaal gehad en zelfs naar bed gaan om te slapen bracht geen uitkomst. Nu, 8 uur verder, heb ik het gevoel alsof ik heb meegespeeld in de reclame van “Hamsterweken bij AH”. De hele rechterkant van mijn gezicht is tot rampgebied uitgeroepen. In afwachting van de verwijskaart ga ik mij beraden of ik het op een garantiekwestie kan gaan gooien in het ziekenhuis. Ik moest immers wel 245 euro inleveren van mijn no-claim. Ben niet van plan om te gaan betalen voor iets dat eigenlijk het gevolg is van half werk.