Met enige ontsteltenis, intens verdriet en hoogst verontwaardigd heb ook ik (pas) vannacht kennis genomen van het trieste bericht dat op nu.nl te lezen was. Meneer Aart gaat Sesamstraat verlaten, tenminste als het aan de Publieke Omroep-bonzen ligt. Vol onbegrip barsten collega’s spontaan in tranen uit, een andere hult zich in stilte en kropt het verdriet op terwijl een vierde het lachend afdoet. De laatst genoemde verkeert nog steeds in de ontkenningsfase.
Aan de grondslag van dit alles ligt een conflict dat ontstaan is rondom de tijd waarop Sesamstraat op TV komt. Nu is Sesamstraat nog te zien rond de klok van 17.00 uur maar als het aan de Publieke Omroep-bonzen ligt wordt dit 17.30. Meneer Aart is het hier echter niet mee eens en ziet zijn programma graag om 18.30 op TV verschijnen. Zijn wens wordt voor als nog niet ingewilligd. “Als het op deze manier moet, dan hoeft het van mij niet meer“, laat de inmiddels 71 jaar oude Aart weten.
Miljoenen van ons kijkers wist hij aan de buis te kluisteren en als het aan meneer Aart ligt zullen er nog miljoenen volgen. In de wandelgangen wordt al gesproken over harde acties. Zo bestaat de mogelijkheid dat op de kinderdagverblijven in Nederland de kinderen hun speelgoed voor onbepaalde tijd neer zullen leggen. Op diverse plaatsen worden stille tochten georganiseerd en er zal vast ook een speciale hyves aangemaakt worden om Aart te steunen in zijn actie
Laten we eerlijk zijn, Sesamstraat zonder meneer Aart is als Bert zonder Ernie, Peppie zonder Kokkie, Pippi zonder meneer Nilsson, Pipo zonder Mamaloe, Suske zonder Wiske, André van Duin zonder Corrie van Gorp, Piet Bambergen zonder Frans van Duschoten, Snip zonder Snap, Bassie zonder Adriaan en Nick zonder Simon, het kan gewoon niet.
We mogen met z’n allen gewoon niet accepteren dat ook dit stukje nostalgie van de buis zal verdwijnen. Hopelijk krijgt dit verhaal nog wel een Staartje(s) 😉
