2009
2009 zit er weer bijna op. Het was een jaar met veel “ups” en een klein aantal felle “downs”. Voor mij kan 2009 echter niet meer stuk en ook al is 2009 nog niet ten einde, ik gooi er toch alvast een jaaroverzichtje tegenaan.
Januari
Januari begon rustig en koud. Helaas mocht ik ook van de H3N1 genieten en dus was ik met een fikse griep aan het bed gebonden. Erg veel bijzondere plaatjes zijn er dus niet voor januari.
Februari
In februari kregen we in Rhenen te maken met een hardnekkige stroomstoring. Voor velen een ongelukkige situatie en zeker als je van internet afhankelijk bent om bijvoorbeeld foto’s te versturen, heb je echt een probleem als echt niets het meer doet. Fotografisch is er ook weinig meer te melden dan de aanschaf van een afstandsbediening voor mijn flitser. Je kan er mooie plaatjes mee maken…
Maart
Swimmer. 19 december 2008 – 21 maart 2009
April
1 april welteverstaan. Eigenlijk hoort dit stukje bij maart te staan want het was 31 maar toen Ouwehands Dierenpark besloot om de gehele Nederlandse media een oor aan te naaien met olifanten die explosieven konden opsporen. Niet grappig.
Mei
Brommerts op de Varsselring, altijd een geweldige ervaring!
Mei stond ook in het teken van onweer. Voor Marc betekende dit “einde angst”…. geloof ik 😉
Juni
De Pinksterraces stonden vooral in het teken van de 2e plaats van Marcel Duits. Na de domper van de Pasen was deze plek wel verdient.
Juli
Juli stond in het teken van erg veel autosport. Assen, Zandvoort en Spa speelden een belangrijke rol waarbij de laatst genoemde een minder prettige ervaring genoemd kan worden. Als ik aan Spa terug denk kan ik er wel om lachen maar ik kan je verzekeren dat ik dat op dat moment helemaal niet kon…
Augustus
In augustus kreeg ik een herkansing voor de eerdere 24 uur van Spa. Dit keer met veel meer succes!
Na een kort nachtje heerlijk slapen in mijn auto was daar eindelijk de finish. Volgend jaar doe ik er weer een paar!
Augustus stond ook in het teken van internet-verbindingen. Ziggo, KPN en toen weer Ziggo. De laaste heeft het tot nu toe prima gedaan terwijl KPN nu nog op zoek is naar mijn order denk ik. Het blijft dus KPNot.
September
In september heb ik dé foto van 2009 gemaakt. Dat je op 1 wiel niet door de bocht kan mag duidelijk zijn. Maar voordat ik mijn 700mm omgedraaid had was meneer al weer uit de grindbak.
Canon EOS 1D Mark II | 700 mm | 1/500 | f11.0
Oktober
In oktober moest ik er echt even tussenuit. Een weekendje zonder verplichtingen op Spa dus. Het heeft me zelfs nog geld opgeleverd dus ach… ik heb me prima vermaakt 😉
November
Ik heb niets met wielrenners en zal dat ook nooit krijgen. Helaas is het ploeteren in de blubber voor sommige heren geen straf en toch zou ik ze dat allemaal wel willen wensen.
December
Tsja, december is nog niet voorbij al denk ik echter dat het hoogtepunt van december al wel geweest is. 9 december was bijltjesdag bij mijn betalende baas en voor ruim 180 man staat er een ontroostbare kerst voor de deur. Ik mocht dus door naar de finale al doe ik dat met gemengde gevoelens. Ik ben namelijk benieuwd hoeveel moeite ze gaan doen om dat kleine beetje vertrouwen dat er was in de organisatie, weer terug te brengen onder de mensen die mochten (of moesten) blijven.
Het nieuws gaat gelukkig wel gewoon door.
Zo, dat was 2009 in vogelvlucht.
Het aftellen is nu echt begonnen en 2010 is al in zicht. Ik wens iedereen een fijne Kerst en een goede jaarwisseling! Op naar een mooi 2010!
Fikkie
Tsja, de één zijn brand is de ander zijn brood dus togen we vannacht  rond 04:00 uur weer eens naar Ede voor een zeer grote (binnen)brand. Het wordt ons er echter niet makkelijker op gemaakt en ook al ben je voorzien van de nodige kaarten, soms moet je werkeloos toezien hoe een pand en daarmee onze euro’s in vlammen op gaan. De eerste hindernis (lees: wegversperring) was nog eenvoudig genomen. De tweede in de vorm van een simpel rood/wit lintje was iets minder eenvoudig. “Oom agent” liet ons niet verder in verband met explosie-gevaar. Nu ben ik de laatste die daar moeilijk om gaat doen maar er zijn collega’s die daar minder makkelijk overheen stappen en juist heel makkelijk toch over een simpele afzetting heen willen stappen. Met deze “collega” ga ik binnenkort nog eens een Appeltje schillen want straks mogen we helemaal niks meer.
De persvoorlichter van de Brandweer West Veluwe Vallei bracht echter zeer snel uitkomst en als aan het handje van papa mochten we even later toch het terrein betreden…. probleem opgelost. Ik ben een voorstander van “het dialoog” en dat bereik je niet door stemverheffing of iets van die strekking.
Er kwam nog wel een hele leuke melding op de pager voorbij… De hond had vast de naam “Fikkie” 😉
Heen én Weer!
Het leukste van iedere maand is toch wel het versturen van de rekeningen. Omdat dit vaak meerdere A4tjes betreft gaan die meestal voorzien van een nietje de deur uit. De printer verwerkt netjes de blanco A4tjes tot een keurige factuur en klik, een nietje erdoor en klaar is Peet. Helaas, klikken deed het apparaat wel maar nieten deed hij niet want zonder nietjes lukt dat dus niet. Ik moest nog meer boodschappen doen dus daar konden de nietjes ook nog wel bij. Even pinnen bij de ING, nietjes bij de Bruna, sigaretten bij de boer en onderwijl werd er een drenkeling gemeld in Zoelen. Niet zo heel erg ver van mij vandaan maar ik stond nog in de winkel dus dacht ik: “nu even niet”.
Koken had ik geen zin in dus stond de chinees op het programma. Rond de klok van 17.15 uur stapte ik de afhaal-deur binnen en nog even en er kwam 15 mensen naar buiten gerold. “Het is zeker voor niks”, was het eerste wat er in me opkwam en ook “u hoort allemaal bij elkaar?” leverde geen glimlach van de bezoekers op. Nou, dan kom ik straks nog wel een keer terug. Ik besloot om toch maar even naar Zoelen te rijden en belde Marc. Die reed nog maar net achter mij en dus besloot ik om met hem verder te rijden. Uiteindelijk ging het om een duiker die onderwater hoogst waarschijnlijk onwel was geworden en door zijn buddie op het droge was geholpen. Er werd dus niet meer gezocht en foto’s konden eigenlijk niet meer gemaakt worden.
Weer terug in Rhenen begon ik aan mijn 2e poging om chinees af te halen. Dit keer had ik meer succes en met de Foe Yong Hai in de auto reed ik naar huis. Op het moment dat ik de lepel in de nasi zet begon de pieper weer vrolijk te rammelen met de melding” MARSDIJK 31 LIENDEN HULP AAN DERDEN PRIO 1 ROEPNAAM 4637″. Jaja dacht ik, hulp aan derden en dan een prio1. Ik schep vrolijk verder en begin te eten. Maar naarmate de tijd vordert wordt er steeds meer materiaal op af gestuurd en ook de trauma-helikopter wordt ingezet. Ik heb maar geen 2e bordje opgeschept en ben maar even gaan kijken.
Er bleek een schipper in het ruim van zijn schip gevallen te zijn. Op zich niet zo bijzonder, alleen kon de schipper er niet meer op eigen kracht uit komen. Er moest dus een hoogwerker aan te pas komen om de goede man weer boven de waterspiegel te krijgen. Eenmaal weer thuis eet ik nog een hapje chinees, geef de facturen een nietje en begin aan dit stukje te schrijven. Ruime gelegenheid kreeg ik echter niet want een woningbrand (middelbrand) was het volgende “puntje op de agenda”. Gelukkig voor de bewoners betrof het hier een paniek-melding en kon ik ongedane zaken weer naar huis. Op naar de volgende….
Aan de Kook
De wereld reageert geschokt over het bericht dat Yuri van Gelder is betrapt op het gebruik van cocaïne. Aan de ene kant kan ik me dat goed voorstellen, sportmannen van een dergelijk kaliber zijn een voorbeeld voor menig jeugdsporter. Geweldige prestaties en schitterende wedstrijdbeelden staan iedereen bij en dus ook de jeugd die later net zo goed of misschien nog beter wil worden. Wanneer dan blijkt dat hun held cocaïne gebruikt kan ik me voorstellen dat veel mensen teleurgesteld zijn. Nederland trilt op zijn grondvesten en de straffen die nu al zijn uitgesproken liegen er niet om.
Aan de andere kant vind ik het een beetje weg hebben van een beboterd voorhoofd. Alle bobo’s die op een galafeest komen waarbij Yuri tot sporter van het jaar of iets van die strekking wordt verkozen, laten zich vol lopen met champagne en ik wed dat er lieden zijn die daarna nog achter het stuur van de auto kruipen. Drugs, alcohol… het zijn allemaal genotmiddelen die in de hedendaagse samenleving niet meer weg te denken zijn. Wie heeft er enig idee hoeveel druk er op die gespierde schouders van Yuri rust om iedere keer maximaal te moeten/kunnen presteren? Ik vind het geen wonder dat hij zijn ontspanning zoekt. Het is dan wel weer een klein beetje jammer dat het nu net cocaïne moest zijn.
Als Yuri gewoon de jongen van drie huizen verderop was geweest, had er niemand zo’n hoop stampij over gemaakt. Let wel, cocaïne is een verboden drug en het in bezit hebben is strafbaar ook al is het voor eigen gebruik. En als je denkt dat het gebruik er van bij jou in de buurt niet van toepassing is, let dan maar eens op de volgende keer als je een festival bezoekt of een afterparty. Het zijn tegenwoordig niet alleen vrouwen die ergens achteraf of op het toilet de neus gaan poederen, mannen kunnen er ook wat van. Dat zijn dan ook vaak de personen die zomaar uit het niets je een knal voor je kop verkopen.
Mocht er nu iemand zijn die zich op welke manier dan ook aangesproken voelt… je moet het allemaal lekker zelf weten zolang ik er maar op geen enkele manier last van heb.
Ho maar (met update)
1 juli 2009 – Frontale aanrijding in Ochten
2 juli 2009 – Ongeval met beknelling op de A28 bij Nijkerk
3 juli 2009 – Frontale aanrijding N233 bij Kesteren met dodelijke afloop
Nu iets leuks graag…
Update 09.50: net op het moment dat ik mijn mandje op wil gaan zoeken begint het gepiep weer. Wederom een ongeval met beknelling en ook weer op de N233. Het moet niet gekker worden. Het bleek op de afrit te zijn en de oma in kwestie had toch niet zo’n zin in een cabrio. Ze stapte zelf maar uit…
(korte) Samenvatting
Tsja, soms is het wat stil hier. Maar er gebeurt van alles hoor 😉 Zo ben ik vorige week op maandagochtend rond de klok van 08.30 op de fiets gestapt om als begeleiding mee te gaan op schoolkamp van dochterlief. Dat was wel even schrikken voor de fiets want die stond al 2 jaar doelloos in de tuin. Het onkruid kon haast geen afscheid nemen van de spaken. Na een klein opknapbeurtje was hij er weer verrassend klaar voor! Voor mij lag dat anders. Ik had dus ook 2 jaar geen fiets aangeraakt en er stonden mij 45 zware kilometers te wachten. Samen met 6 kids begon ik aan de zware tocht…
De fietstocht viel reuze mee al was ik wel bekaf en had ik een fikse zere reet. Het tempo lag moordend laag en daar word je ook moe van. De locatie voor het kamp was erg leuk, we verbleven in een aantal chaletjes in het bos. Kampvuurtje erbij en het thema oertijd maakte het verhaaltje meer dan compleet. Op enkele ongeregeldheden na is het kamp super verlopen en gelukkig hoefde we de terugreis niet te fietsen maar konden we lekker relaxed met de bus. Woensdagmiddag was het hele spulletje weer veilig thuis.
Ik heb de woensdagavond en de donderdag echter wel nodig gehad om een beetje bij te komen want een momentje voor jezelf heb je tijdens zo’n kamp alleen als de kids op bed liggen ( en liefst nog slapen ook 😉 ).
Vrijdag begon voor mij weer gewoon een werkweek en stond de wekker weer op 05.10. Na de krantenboer gegroet te hebben begaf ik mij weer naar de betalende baas. Nadat ik daar om 14.30 wegreed kwam ook ineens mijn pager tot leven met de melding van een ongeval met beknelling in Ede. Ik had echter mijn spullen thuis staan dus moest ik via Rhenen naar Ede.
Helaas betrof het een best zwaar ongeval en dus werd ik op afstand gehouden. Op zich heb ik daar geen problemen mee, in overleg is alles mogelijk. Het duurde alleen een beetje erg lang voordat er weer overleg was, mij een beetje te lang eigenlijk. Dat hebben ze geweten… 😉
Welkom!
Sommigen nemen die uitnodiging wel heel erg serieus…
Baaldag
Gisteren had ik gewoon mijn dag even niet. Juist op de momenten waarop ik even niet aan fotograferen kon denken waren er 3 ongevallen met beknelling en 2 woningbranden. Daar werd ik dus niet echt vrolijk van. Toen de tijd daar was dat ik weer eens aan fotograferen kon gaan denken zweeg de pieper in alle toonaarden. Uiteindelijk lag ik op bed en had alle hoop al laten varen totdat om 03.28 uur het luide piepen mij als muziek in de oren klonk.
Het was ook gelijk menens want zonder eerste melding werd er gealarmeerd voor een (middel)bedrijfsbrand in Veenendaal. Uiteraard moet ik wel wat kilometers afleggen maar bij aankomst sloegen de vlammen er nog flink uit. In de betreffende coffeeshop zijn ze voorlopig even uitgerookt…
School Vakantie
Het is alsof de duivel er mee speelt maar als Marc en ik in de regio zitten gebeurt er helemaal niets of we zitten net even niet in de buurt, zo ook afgelopen nacht. Nadat we een uurtje samen opgetrokken waren besloot ik rond 01.30 uur er de brui aan te geven. Die “brui” was echter van korte duur want net op het moment dat ik mijn lampje naast het bed uit deed ging mijn pieper voor een schoolbrand (alarmering “Grote brand”) in Heteren. En groot was hij…
