Categorie: Grappig

Eens in de zoveel tijd is het eerste stapje in de grote wereld een ware happening. Vandaag was het de grote dag voor de ijsbeer Freedom en haar jong om voor het eerst voorzichtige stapjes in het buitenverblijf te gaan maken. Dit soort dingen zijn meestal een ware media hype en de beeldende media stroomt dan ook in grote getalen Ouwehands Dierenpark binnen. Nu moet ik zeggen dat Ouwehand het altijd wel goed voor heeft met de media. Dit keer was er een heuse hoogwerker ingezet. Maar of je dan nog kan spreken van een uniek plaatje….

Ik kies dan altijd maar voor het alternatief, een wandeling langs het gaas. Ook dit is niet zonder risico want er staat aardig wat stroom op zo heb ik in een eerdere fotosessie meegemaakt. De resultaten zijn weer naar volle tevredenheid ontvangen op de redactie en sieren morgen weer een krantenpagina. Het was wel weer echt ijsberenweer 😉

Het weer was uitermate geschikt om als Landmacht eens lekker met water te gaan flodderen. Het was de bedoeling om met een “zelfbouwpontje” de Rijn over te steken. Dat liep dus even anders toen één van de chauffeurs vergat om de Jeep waarin hij reed, op de handrem te zetten. Boem is ho! maar plons is nog steeds water!! Kan ook nooit goed komen denk ik dan maar. Spelen met water moet je echt aan de Marine overlaten!!

Vanochtend werd mijn dochter Sophie wakker met oorpijn. Nu is ze doorgaans niet zo’n piepert dus de pijn was echt. De diagnose was dan ook een oorontsteking maar voor de zekerheid even naar de dokter voor een bevestiging. Deze stelde vast dat beide trommelvliezen ontstoken waren. Een beetje neusspray en kinderasperine zou afdoende zijn volgens de dokter. Eenmaal weer thuis is ze toch een beetje flauw van de oortjes en dus maar even naar bed. In de loop van de middag komt er toch weer een beetje leven in en tijdens een gesprekje met Erica legt ze in haar eigen woorden even uit wat eraan mankeert. “Ik heb oorpijn en de dokter zegt dat ik ontstoken trompetvliezen heb”…….. zegt ze. Hoe krijgt ze het verzonnen 😀

Even in mijn ogen wrijven want zag ik dat nou goed? Dat is wel een hele grote kat die bij mij door de straat liep. Het bleek dus een vos te zijn die een klein beetje verdwaald was. We zitten hier dan wel dicht bij het bos maar volgens mij is er nog geen sprake van voedselschaarste door de extreme winter 😉

Nederland is bedekt onder een witte deken. Kinderen hebben de tijd van hun leven. Het lijkt erop dat het geven van een weeralarm geholpen heeft want grote verkeersproblemen blijven uit. In de uiterwaarden van Rhenen is een vlucht ganzen neergestreken. Hadden deze niet allang weg moeten zijn? Zeker de trekbus gemist.

Update: De NS heeft voor vandaag de helft minder treinen ingezet om de treinen die dan wel rijden in ieder geval op tijd zouden rijden. Hoe is het dan mogelijk dat er tussen Amersfoort en Amsterdam toch nog een aanrijding heeft plaatsgevonden? Het is eigenlijk toch al van de zotte te noemen, mensen die verstandig denken te zijn door de auto te laten staan, komen op een treinloos perron te staan. Ik mis de logica een beetje.

Dames en Heren, mag ik jullie voorstellen aan “beer”! Na elkaar ruim 30 jaar niet gezien te hebben viel elkaars wederzien zwaar. Ook “beer” viert vandaag zijn 40e verjaardag. Ik moet zeggen dat “beer” meer te lijden heeft gehad dan ik in de loop der jaren. Behoorlijke slijtplekken hier en daar en de bewegelijkheid van de ledematen is niet echt soepel meer. Toch ging “beer” voor dit heuglijke feit graag even op de foto. Vanaf nu laten we elkaar niet meer in de steek.

Het is te gek voor woorden. Zit ik in de woonkamer achter mijn laptop, wordt er tegen het raam in de keuken getikt, althans dat dacht ik. Normaal gesproken is dat namelijk een onmogelijke opgave want ik heb geen achterom. Kijk ik om en niks te zien. Nu slaat ouderdom vaak eerder toe dan je lief is, maar gek ben ik nog steeds niet dus ik ga weer verder. Even later weer getik. In een ooghoek zie ik nog net een klein vogeltje wegvliegen. Daarna ben ik er eens op gaan letten en ja hoor, daar was hij weer. Ging op de vensterbank zitten en met zijn kopje zo zitten schudden dat hij met zijn snaveltje precies tegen het raam aan tikte. Die moet ik op de gevoelige beeldchip hebben dacht ik. Het bleef echter ook bij die gedachte ik want hij stopte er gelijk mee. Zat ik daar met 500 mm op afstand. Een uurtje zo gezeten en toen de moed maar opgegeven. Even later zat ik te eten en wat denk je….tiktiktik. Ik weet het merk en type van de vogel niet maar ik kan het kort af doen met: “Spotvogeltje”, want slim is hij zeker.

De omstandigheden waren verre van ideaal maar ik heb ze. Een hoopje tijger achter in het hol waar ze verblijven was het enige wat er te zien was. Voor de bezoekers van Ouwehands Dierenpark met het blote oog bijna niet te zien. Er was dus wel 700mm en een flitser voor nodig om er nog enigszins iets van te kunnen maken. Lief zijn ze wel.

 O ja, en Lou is vandaag jarig. Gefeliciteerd Lou 😉

Normaal gesproken zou ik het niet voor minder dan 800+ PK’s doen waarbij de trommelvliezen aangespannen worden tot aan de pijngrens en je aan het eind van de dag een whipelash hebt van het meetrekken van je camera. Maar dat zal wel altijd een jongensdroom blijven zolang accreditaties voor F1 een soort heiligverklaring zijn. Toch heb ik vandaag ook iets anders meegemaakt. Vandaag heb ik maar 1 PK in bedwang hoeven houden.  Op uitnodiging (of uitdaging) heb ik vandaag wat rondjes op Lou mogen rijden. Ik had al eens eerder paard gereden maar dat was in een rijtje door het bos. Hoef je weinig voor te doen want die beesten zijn helemaal suf gewandeld. Gemma, de eigenares van Lou dacht dat ik dat toch niet zou durven. Dan zal je toch echt met insekten eten moeten komen want voor de rest ben ik niet zo bang aangelegen. Heb dus een paar rondjes door de bak gemaakt en ik kan je zeggen dat het toch best ontspannend is. Het is echter wel werken want Lou deed niets uit zichzelf. Je moet dus wel “even” leren hoe je een paard in beweging krijgt. Leuk was het in iedergeval wel en zeker voor herhaling vatbaar… En Lou? Die is heel lief. Ze heeft me in iedergeval laten zitten, in het zadel dan wel te verstaan 😉