Look closer
Nee, dit is niet een stukje over een SM-meesteres of iets dergelijks. Ik heb vandaag mijn toch al zo rijkelijke uitrusting uitgebreid met een ST-E2 Master/Slave-unit om mijn flitser op afstand te kunnen bedienen. Simpel gezegd hoeft de flitser nu niet meer op de camera te zitten om zijn licht te geven. Je kan hem nu dus ook gewoon in de handen van het model geven. Ik vind hem leuk 😉 Nog wel een beetje oefenen hoor….
Het jaar 2008 zit er al weer bijna op en terug kijkend kan ik zeggen dat het een bewogen jaar is geweest. Een jaar van diepte- maar ook vooral veel “hoogte punten” zowel op het persoonlijke- als op het fotografische vlak. Ondanks de dieptepunten kijk ik toch met heel erg veel plezier terug op dit jaar. Zo zat ik 27 april de klok vooruit te kijken om voor mijn (betalende) baas een nachtdienst te gaan draaien. Rond 20.30 uur ontving ik een melding betreffende een hulpverlening op het industrieterrein Remmerden bij Rhenen. “Jaja, weer zo’n carrière-melding”, dacht ik. Totdat mijn maatje Marc belde met de mededeling dat ik toch maar even moest komen kijken. Eerst sputterde ik nog even tegen maar aangezien hij bleef aandringen ben ik toch nog maar even gegaan. Dit trof ik aan…
Dit zijn dus de trieste overblijfselen van een clubhuis van een motorclub. Hoogstwaarschijnlijk is een hoog opgelopen ruzie de oorzaak geweest dat de eigenaar van het pand en het naastgelegen recycling-bedrijf een graafmachine heeft gepakt en het clubhuis met de grond gelijk heeft gemaakt. Ik kan je zeggen dat de spanning te snijden was met al die “Helse Angels”… En de foto? Die stond op de voorpagina van de Gelderlander algemeen en is dus in het gehele verspreidingsgebied te zien geweest 😉
2008 was ook het jaar van de gezinsuitbreiding. Sinds 29 mei maakt onze Bengel de boel hier onveilig en ja, hij doet zijn naam echt eer aan en drijft mij soms tot wanhoop.
Bengeltje is inmiddels 8 maanden oud en uitgegroeid tot een behoorlijke Bengel voor zijn leeftijd. Ondanks alles lag er voor hem ook een pakje onder de kerstboom. Ter vergelijking, Bengel was in mei nog net zo groot als het pakje…
De Rijnweek van 2008 gaat de boeken in als de beste ooit, top-amusement van de bovenste plank. Ik heb er dan ook veel moois aan over gehouden, zelfs financieel want voor niets gaat nog steeds alleen de zon op…
Roel van Velsen
Ilse de Lange
Frans Bauer
Het autosport-jaar is er één om door een ringetje te halen. Ook al levert het financieel gezien in verhouding maar weinig op, ik heb de rijders uit de regio toch met enige regelmaat in de plaatselijke- en regionale kranten gekregen. Het hoogtepunt was wel mijn bezoek aan de Nürburgring met de Renault World Series (met dank aan Frits van Eldik voor de contacten). Ik was daar eigenlijk met maar 1 doel en dat was een reportage maken van Giedo van der Garde voor de Gelderlander. Met 3 publicaties was dat weekend net kostendekkend. Maar ik heb me kostelijk vermaakt.
Gelderlander van maandag 17 september 2008
GiGa goed…
Soms moet je kiezen tussen evenementen en dit jaar viel die keuze meer op auto- dan op motorsport. Ron van Steenbergen reed in zijn “Dutch Superbike klasse” veel Europese wedstrijden en dus was hij maar weinig in Nederland. Gelukkig was daar de “Rizla Racing Day” van 2008 en mijn kans op een brommert in de krant. De plaatsingen waren boven verwachtingen dus was deze dag ook weer goed besteed.
Goed
Fout(je) 😉
Natuurlijk heb je niet altijd een mobile telefoon, brandweerpieper of een opdracht nodig om een mooi plaatje in de krant te krijgen. Soms zie je onderweg gewoon iets dat gelijk de aandacht heeft. Dat je er dan 2 dagen over moet doen om het schouwspel op de gevoelige beeldchip vast te leggen neem je op de koop toe.
Idee
Uitvoering
De beter bekenden onder ons weten dat ik absoluut niets met voetbal heb. Ik blijf zelfs voor een wedstrijd van het oranje-elftal nog niet thuis. Toch heb ik aan voetbal ook zo mijn plezier beleefd, vooral tijdens de KNVB-beker wedstrijd tussen FC-Lienden en Vitesse. Hans Kraay jr. en zijn team zorgden voor een ware sensatie in de Betuwe door de Arnhemmers met 1 enkel doelpunt uit de beker-competitie te kegelen.
Met nog een paar dagen voor de boeg staat 2009 al weer te popelen om binnen te komen. Fotografisch gezien ligt de lat erg hoog om 2008 te overtreffen maar met een aantal ideeën al op de plank denk ik dat ik 2008 kan overtreffen. Marcel Duits en Giedo van der Garde zullen daarin zeker een grote rol gaan spelen. Verder zal het “gewone nieuws” ook meer aandacht gaan krijgen.
Het zal hier de komende dagen wel wat rustig blijven en dus wens ik iedereen alvast een fijne jaarwisseling en een voorspoedig begin van 2009 toe!!
Het kost wat moeite en tijd…. maar dan heb je ook wat 😉
Bij toeval zag ik afgelopen dinsdag een wel heel bijzonder schouwspel. We kennen uiteraard allemaal de reclame waarin een auto uitgebeeld wordt door een zwerm vogels. Zomaar ergens in het binnenveld tussen Ede en Veenendaal zag ik een zelfde verschijnsel. Uiteraard had ik geen camera bij mij dus nam ik de moeite om gisteravond nog even terug te gaan. Helaas was ik aan de late kant want de vogels hadden de landing al ingezet en om dat te fotograferen stond ik net aan de verkeerde kant. Vanavond zat ik al om 19.00 uur te wachten op het schouwspel en ik kan je zeggen, met succes. Het is werkelijk waar een geweldig gezicht als je de duizenden spreeuwen door de lucht ziet scheren.
Alsof het afgesproken werk is zetten alle vogels uiteindelijk groepsgewijs de landing in en telkens als de zwerm over het struikgewas scheert strijken er enkele honderden vogels tegelijk neer. Een ware kakofonie aan getjilp en het heftige geritsel van de bladeren klinken uit de struiken.
Dit keer zijn de beelden wel gelukt en kreeg ik er een mooie zonsondergang bij cadeau.
Mijn dag kan nu al niet meer stuk. Vandaag viel er weer eens een Gelderlander op de mat waar ik nou helemaal blij van word. Een heel groot stuk over Giedo van der Garde met maar liefst 2 van mijn foto’s die ik gemaakt heb op de Nürburgring in Duitsland. Geloof mij, niet alles in het leven draait om euro’s…..
Bedankt Pouw!!
Het zal je hier vast niet ontgaan zijn maar afgelopen weekend heb ik dus op de Nürburgring in Duitsland door mogen brengen. Voor mij was dat een geheel onbekend terrein en ik kan je zeggen dat ik met volle teugen genoten heb van dit circuit, echt een hele ervaring. Je kan in alle opzichten merken dat hier niet zomaar een baantje ligt waar af en toe wat autootjes rond rijden. Nee, hier wordt eens per jaar met hele serieuze auto’s geracet. Nieuw voor mij waren dan ook de hekken die langs dit circuit staan, hekken met gaten erin. Samen met de groots opgezette infrastructuur merk je dat de Nürburgring een prominente plek op de wereldkaart van de autosport heeft.
Nou ken ik iemand die mede verantwoordelijk is voor de plaats waar deze gaten in de hekken geknipt worden, ene Frits van Eldik. Hij zorgt samen met mensen van de FIA dat hij en zijn collega’s het werk naar behoren kunnen doen. Overal tref je dan ook gaten aan, even hoog en breed maar de 1 iets hoger van de grond dan de ander. Vaak is het hoogte verschil net 1 deel van het éénbeenstatief.
Naast de verplichte nummertjes van Giedo van der Garde heb ik vooral mijn gedachten laten gaan over de beweegredenen van de gaten, wat zag de bedenker, waar dacht hij aan en wat voor een beeld had hij in gedachte toen hij het gat liet knippen. Frits kennende gaat hij al lang niet meer zonder doel te werk en probeert hij ook artistiek werk af te leveren. Ik kan je zeggen dat hij daar een zekere mate van respect mee verdient als je bedenkt dat de auto’s, ook al komen ze uit een bocht, met meer dan 100 km/h langs je op razen. Ik heb van alles geprobeerd van 500 mm, 700 mm tot 1000 mm en ik kan je zeggen dat er maar een enkel plaatje het predicaat goed verdient. Werken in deze gaten blijft een listig klusje.
Canon EOS 1D Mark II | 1000 mm | 1/250 | f16.0
Ik ben absoluut geen liefhebber van Frans Bauer sterker nog, mijn dvd/cd-speler weigert ook maar open te gaan als er een schijfje van Frans Bauer in de buurt komt. Nu heeft hij dat ook bij Jan Smit dus eigenlijk is dat geen uitzondering. Maar sommige situaties zijn onvermijdelijk en zo MOEST ik dus vanavond Frans Bauer fotograferen. Ook al was ik aardig op tijd op het terrein van de Rijnweek, het was er op dat moment al voller dan met René Froger. Met grote moeite wist ik me een weg door de compacte mensenmassa te banen en uiteindelijk had ik mijn plekje, een beetje aan de zijrand van het podium. Een drukte waar je u tegen zegt dus en dat terwijl het programma nog moest beginnen.
De spits werd afgebeten door Jeroen van de Boom. Ik moet zeggen, het was aardig te verteren. Daarna was het de beurt aan Monique Smit. Het zat hem vast in de naam en “het zusje zijn van” want zingen kon ze niet. Mulder & Mulder (voorheen de Havenzanger) en de 3J’s volgden (geen beelden van) en uiteindelijk was het de beurt aan de hoofdact. Inmiddels was het ook al tegen elven en toen ik op 1 van de videoschermen een indruk van het Rijnweek-terrein kreeg, kreeg ik toch wel enigszins kippenvel. Zoveel mensen had ik met alle Rijnweken die ik nu meegemaakt heb nog nooit gezien. Mensen proberen elkaar te vinden door een sms te sturen met de vraag: “waar ben je”. Als je dan “hier” terug krijgt geeft dat toch wel enigszins het niveau aan denk ik. Naar mate de avond vordert stijgt het alcoholgehalte in het bloed en dan nog maar te zwijgen over de plantaardige toevoegingen in de rookwaren. Dan is het uiteindelijk zo ver, Nederlands volkzanger nummer 1 betreedt de bühne en de veerwei lijkt te exploderen.
Toch heb ik respect voor Frans Bauer gekregen. Hij is de enige die er ooit voor gezorgd heeft dat er geen mensen meer op de veerwei konden komen omdat het er barstensvol was en de toegangswegen naar Rhenen compleet verstopt waren. Toppie Frans!!!
Zo, dit is dan de laatste bijdrage vanaf de Rijnweek. Het is 01.35 en ik mag er voor de laatste keer dit weekend weer om 05.00 uur uit. Om 14.00 uur eindigt mijn zondag denk ik. Maandag weer een hele nieuwe dag.
Rond 19.00 uur, ik zat mijn maaltijdje weg te werken, brak hier de hemel even open en zag ik ook de fotografie van de vrijdagavond tijdens de Rijnweek al weer in het regenwater vallen. In een tijdsbestek van ongeveer 5 minuten viel hier maar liefst 11,5 mm regen uit de lucht. Zo leek het er op dat de Rijnweek beter Regenweek kon gaan heten. Ik ben toch maar mijn spullen klaar gaan maken al was het met enige tegenzin. Ik had besloten dat het ook dit keer een 700 mm avondje zou gaan worden. Is Ook Schitterend, Perfect Strings en Roel van Velsen stonden op het programma en aangezien Marc met variabele millimeters vooraan stond ging ik wederom voor de portretten. Wonder boven wonder bleef het de gehele avond droog en dus ook de paraplu’s ingeklapt. Een relaxed avondje dus. Dat zal morgenavond wel anders zijn met 1 van Neerlands grootste volkshelden, Frans Bauer, op de bühne staat. Aangezien ik totaal geen fan ben van dit soort muziek zal het een avondje 1000 mm worden want als ik te dichtbij kom vrees ik voor vlekken in mijn nek….
