Categorie: Complete onzin

Ieder jaar, als het wat warmer wordt buiten, is het weer een strijd om in slaap te komen ’s nachts. Om de temperatuur in de slaapkamer weer enigszins verdraagzaam te maken slaap ik met mijn buitendeur wagenwijd open. Bij mij achter zitten een aantal vijver-liefhebbers die ik met veel trots bijna iedere avond een figuurlijke blik zie werpen in de kunstmatig aangelegde Everglades achter in de tuin. Iedereen zijn hobby maar er zijn grenzen. In 1 van de vijvers is volgens mij een waterval aangelegd waarbij de  Niagara-watervallen niets zijn. Allemaal prima maar als ik op mijn bed lig, lijkt het net of de buurman in een grote emmer staat te pissen…. vlak naast mijn bed. Nu zal je zeggen: “maak je niet zo druk, dat water gekletter is toch lekker ontspannend?”, dat geldt dus niet voor iedereen. Het wordt nog erger. In 1 van de vijvers heeft sinds kort een brulkikker zijn intrek gedaan. Deze kwaakt er vrolijk op los en heeft kennelijk geen horloge.

Uit pure frustratie knal ik de deur dicht om zo de geluidsoverlast tot een minimum te beperken, eindelijk rust….of? Terwijl Nederland oranje kleurt neemt ook de hoeveelheid mergendising toe. De succes(s)hit van deze WK is toch wel de vulvazela. Ik hoop echter dat de persoon die dat ding in Nederland geïntroduceerd heeft zich een keer flink verslikt en de toeter een kleine 30 cm naar binnen ziet verdwijnen. Ik zie namelijk niet in waarom er ’s morgens om 08.00 uur al op de vulvazela (vrij vertaald: k&#-toeter) geblazen moet worden. Met de 130 dB die deze toeter kan produceren komt het geluid zelfs door de dichte deur heen. Zo, hier dus een verklaring voor mijn ochtendhumeur…..

Donderdag reed ik op de A15 terug naar huis van een bezoekje aan de Euromast. In de spiegel zag ik een politieauto naderen en liet de snelheid netjes terug zakken naar 120 km/h. De dienders waren inmiddels genaderd tot ongeveer een 200 meter toen ik een langzame verkeersdeelnemer in moest gaan halen. Knipperlicht naar links en wisselen van baan. Toen ik naast de andere auto zat zag ik in mijn spiegel dat de dienders inmiddels tot op minder dan 3 meter van mijn bumper verwijdert waren. Hoezo bumperkleven?

Na mijn inhaalactie kwamen de dienders naast mij rijden, druk wijzend op de binnenspiegel. De verleiding was groot om het internationale teken van anti-vriendschap terug te geven maar om niet al te zwaar in de problemen te komen deed ik daar voor de zekerheid nog een vinger bij om de heren duidelijk te maken dat ook zij, zonder optische- en geluidsignalen, zich aan de maximum snelheid van 120 km/h dienen te houden. Ik ben er nog steeds pissed over, zeker omdat zij van alle weggebruikers het beste voorbeeld dienen te geven.

Ik heb helemaal niets tegen mensen met een geloofsovertuiging. De kracht zit hem in wederzijds respect en verdraagzaamheid als het gaat om de acceptatie van de keuze die men zelf maakt. Maar dan wel met de nadruk op “de keuze die men zelf maakt”. We leven nog steeds in een vrij land waarin een ieder zelf mag kiezen welk geloof men wil genieten. Ik vind het echter ongepast dat bepaalde gelovigen onder ons het niet zo nauw neemt met die vrijheid en keuze die men in dit land heeft.

Neem nou de Giro d’Italia, amusement voor ontzettend veel mensen. Dat deze wielerklassieker nou net op zondag door de gemeente wil komen is op zich geen enkel probleem. Dat daar dan een SGP-fractie fel op tegen is mag ook nog. We leven immers in een vrij land en iedereen mag zijn of haar mening geven. Maar om nu een hele gemeente de wil van de SGP op te leggen gaat mij wat ver. In mijn ogen heeft iedereen de vrijheid om dat te doen wat hij zelf wil en dan vooral achter zijn eigen voordeur. Niemand bepaalt immers wat er achter mijn eigen voordeur gebeurt, anders dan ik zelf. Daar valt een geloofsovertuiging ook onder, maar dan ook vooral achter de eigen voordeur. De SGP-fractie uitte zijn bezorgdheid met betrekking tot de zondagsrust en deze werd gerespecteerd. De reclame-karavaan kreeg een omleiding in de route en de wielrenners zouden onder geen beding door Achterberg komen als er een kerkdienst gaande was. Onder deze voorwaarden zou de SGP-fractie zich neerleggen bij de doorkomst van de Giro.

Nou, iedereen blij zou je zeggen. Niet dus, zoals je op de onderstaande foto kan zien. Onderstaande posters hingen langs de hele route en zijn in mijn ogen ongepast. Hiermee probeert men iedereen te verplichten om te leven op een wijze waarvoor zij gekozen hebben. Nogmaals, ik heb respect voor iedereen die zijn leven wil wijden aan het geloof, waarin ze dan ook maar willen geloven. Dat het ook anders kan heb ik met eigen ogen gezien. Mensen waarvan ik weet dat ze ook naar een kerk gaan, liepen eerst nog een rondje door het centrum van Rhenen om te proeven aan de sfeer voordat ze de moederdag elders gaan genieten. Geen scheve gezichten en geen corrigerende of afwijzende blik en dat terwijl zij toch in dezelfde Schepper geloven…