Categorie: Complete onzin

Zo, ik ben weer helemaal genezen. Ik kan weer heerlijk slikken en dat is voor een Bourgondiër als ik toch wel lekker. Maar het lijkt wel of ik van de ene kwaal in de andere rol. Zo had ik dus afgelopen nacht nachtdienst en werd overvallen door een beetje jeuk. Maar goed dat heeft iedereen wel eens denk je dan. Om 09.30 werd ik echter al krabbend wakker en dat is niet goed. Mijn voeten, mijn benen (en ja, ook er tussen…) mijn handen en armen, allemaal rode bultjes. En dat jeukte…, neem van mij aan dat het héél erg jeukte.

Nu zijn er op mijn werk een aantal mensen die huid-irritatie krijgen van de chemisch gewassen werkkleding. Maar aangezien ik die toch al gauw een jaartje of 3 draag vond ik dat een beetje vreemd maar niet onaannemelijk. Toch nog maar eens wat rond gaan vragen en steeds meer mensen wisten mij te vertellen dat het ook nog wel eens van de antibiotica kon komen. Maar daar ben ik zondag al mee gestopt dus ik kon me dat niet voorstellen. Sommige personen wisten zelfs al te vertellen dat het Amixicilline was en dat vond ik toch wel heel erg sterk. Ik had immer niks gezegd…

Een telefoontje naar de huisartsenpost gaf echter uitkomst. Alle symptomen bij elkaar opgeteld brachten een allergie voor antibiotica aan het licht. Gelukkig zijn daar ook weer medicijnen voor want ik kan je zeggen dat jeuk soms echt erger is dan pijn. Maar wat ga ik straks van die anti-anti-medicijnen krijgen??

Al enige tijd heb ik last van mijn keel. Het is even weggeweest maar nu weer dubbel zo hard terug gekomen. Slikken is een ramp voor zowel vaste- als vloeistoffen. In het weekend was de pijn redelijk beheersbaar met 400mg brufen en soms een 600mg maar vanmorgen was ik het echt zat, ik lag om 05.00 uur al te stuiteren van de pijn vanaf mijn keel tot achter mijn oor. Om 08.00 uur de huisarts maar eens gebeld voor een afspraak. “Woensdagochtend 09.30 meneer”, zei de vriendelijke vrouwenstem aan de andere kant van de lijn…. Nou, dat denk ik dus niet. Ik hoef niet meer bij de landmacht dus doe mij maar een afspraak voor vanmorgen, ik denk dat ik er nu wel lang genoeg mee heb gelopen. Dat werd dus een tussenfrommelspoedje om 09.40 uur.

Nou, 09.40 werd uiteindelijk 10.15 en uit een hoek hoorde ik mijn naam. “Mevrouw Kuhl”…. ik sta op, kijk wat verbaasd naar de dame achter de balie en vervolgens naar beneden en zeg hardop: “toen ik de laatste keer keek, nog niet”. De dame achter de balie schiet in de lach, kijkt een keer hoofdschuddend en maakt een wegwerpgebaar. Ik denk, oke…waar was ik ook al weer voor hier?

Een snelle blik in mijn keel was genoeg om vast te stellen dat ik Angina had, en wel fors ook. “Daar gaan we een flinke antibiotica-kuur tegen aan gooien” zei de doctor. Vreemd genoeg ben ik in februari met dezelfde klachten ook al eens bij de huisarts geweest, een vervanger van mijn eigen arts. Deze schreef mij van die zure admiraal-snoepjes voor….om de speekselaanmaak te bevorderen. Ik ga nooit meer naar een vervanger geloof ik.

Eet smakelijk 😉

Het is toch bijna niet te geloven. Het sneeuwt al dagen, iedereen weet het en nog ligt na een vlokje te veel, de halve Nederlandse economie op zijn gat. De Nederlandse Spoorwegen zijn het spoor geheel kwijt en 880 kilometer file, kom op nou mensen, dat is van hier naar de Alpen waar pas echt een pak sneeuw ligt. Het bedrijfsleven claimt een miljoenen-strop….ik zeg: “gewoon een uur eerder uit je nest stappen” !!! Dan sta ik in ieder geval niet meer in de file 😉

[Hulde aan de maker….]

Ietwat aan de late kant reed ik vannacht door de dorpskern van Elst. Verderop zag ik wat autolampen met daar doorheen het rode schijnsel van een stopbord. In tegenovergestelde richting werd een persoon gecontroleerd op het rijden onder invloed. Toen ik de voertuigen passeerde zag ik dat 1 van de dienders wel erg lang en met veel aandacht naar me keek.

Eenmaal buiten de kom reed ik met gepaste snelheid richting Rhenen. Zonder verkeer op de weg is dit nagenoeg geen probleem. Hooguit een enkel obstakel ontneemt je dan nog de vrijheid om met een constant gemiddelde je weg te vervolgen. Het centrum van Rhenen lag er inmiddels verlaten bij en binnen no-time parkeerde ik mijn auto voor de deur.

Vanuit een ooghoek zag ik de lichten van een auto opdoemen en een beetje verbaasd zag ik dat het een politieauto was. Nog voordat ik de auto had verlaten stapten 2 dienders uit waarvan de een gewapend met een ademanalyse apparaat. Ik stond inmiddels naast de auto en zei: “kom maar op” tegen de agent, “dat doen we er gewoon nog even bij”.

Het apparaat had kennelijk al een aantal uren dienst gedaan want het duurde even voordat er geblazen kon worden. Maar na het groene lichtje zette ik het op een blazen. De analyse liet even op zich wachten en de agent liet me het resultaat zien, “PASS”.

Helemaal in orde bevestigde de agent, “u bent thuis mag ik aannemen?”. “Ik wel”, bevestigde ik en liep rustig naar mijn voordeur. Al lachend draaide ik me nog even om en zei: “dat ik zonder geldig rij- en kentekenbewijs deel neem aan het verkeer was zeker niet belangrijk genoeg?”…… Een beetje beteuterd bleven de agenten staan toen ik de deur van mijn woning opende. Werkze nog jongens en lachend stapte ik naar binnen. Mij betrappen met een slok op achter het stuur zal niemand lukken. Ik weet echter zeker dat de dienders flink door hebben moeten trappen om mij nog bij mijn auto te treffen 😉

9 mei 2006 – Dat hondenpoep een maatschappelijk probleem blijft mag duidelijk zijn. Iedere gemeente gaat hier op zijn eigen manier mee om. Het beleid faalt echter op alle fronten en nog steeds zijn er mensen die er “in trappen”. Maar als het aan D66 van de gemeente Veenendaal ligt zal binnenkort het plaatselijke mestoverschot tot het verleden behoren. Met een heuse Dog-CSI wil D66 het wildpoepen aan gaan pakken. Van iedere bolus die op de openbare weg wordt aangetroffen zal een DNA worden vastgesteld. Ieder hond die “gearresteerd” wordt in Veenendaal wacht hetzelfde lot. Aan de hand van zijn DNA zal dan nagegaan worden of de verdachte zich eerder schuldig heeft gemaakt aan wildpoepen.

In Tilburg maakt de SP zich ook zorgen over het plaatselijke mestoverschot. De SP wil iedere hond registreren en het DNA vast laten leggen om zo de wild-poepers makkelijker op te kunnen sporen.

Men wil dus nu de hondenbelasting af gaan schaffen om de drempel voor het registreren van een hond te verlagen. In ruil daarvoor moet de hond in kwestie zijn DNA afstaan en krijgt daarvoor een zichtbaar te dragen penning. Alsof de hond de penning ook in de binnenzak kan stoppen. Een zichtbare penning zal toch aardig van formaat moeten zijn en ik heb het dus nu al met die kleine chiwa-dinges “zwabbers zonder steel” te doen. Die mogen dan wel op trainingskamp want het wordt een hele klus met dat gewicht om je nek.

Bovendien moeten de boetes voor de wild-poeper de inkomsten van de afschaffing van de hondenbelasting goed gaan maken. Wat ik dan wel eens zou willen weten is wie er dagelijks met zijn zaklampje, fotocamera, latex-handschoentjes en wattenstaafjes in iedere illegale bolus gaat staan roeren om er vervolgens een DNA van vast te gaan stellen. Sterker nog, de kosten van zo’n DNA-test zullen niet gering zijn dus als men nog wat wil “verdienen” op de testresultaten, zal de boete ook niet gering zijn. Boeiend verhaal toch weer… ik zie een nieuwe TV-serie. Jan Rein, iets voor jou? (zie ook Nu.nl)

Na een weekendje vroege dienst vanaf 06.00 uur is de zondag eigenlijk voorbestemd om vooral aan de binnenkant van mijn ogen naar bijvoorbeeld de A1-GP te kijken. Het enige nadeel is dat het er met het eten vaak niet makkelijker op wordt. Voor dit soort gevallen heb ik dan ook het nummer van de Express-turk in mijn mobieltje staan. Even een telefoontje en een kwartier later heb je een heerlijke maaltijd voor je neus.

Afgelopen zondag was weer eens zo’n dagje. Na de ongelukkige “crash” van Jeroen Bleekemolen vielen bij mij de oogjes langzaam dicht, mede veroorzaakt door het altijd enerverend commentaar van Allard. Rond 19.00 uur was het tijd om maar weer eens tot leven te komen en de inwendige mens te gaan voorzien van wat voedsel. Even een telefoontje en de bestelling was in de maak. Enkele minuten later ging mijn pager met de melding: “Woningbrand Boveneindsestraat in Kesteren”. Shit, heb ik dat… Direct daarop werd de brand al opgeschaald naar middelbrand. Ook mijn telefoon kwam inmiddels tot leven met een smsje van mijn makker Marc, hij vroeg of ik naar Kesteren ging. Helaas, ik zat dus te wachten op mijn eten en kon de deur even niet uit. Maar ik wilde wel even voor hem kijken want hij twijfelde zelf ook nog. Een sprintje naar de slaapkamer en een vlugge blik vanaf mijn balkon richting de Betuwe zei echter genoeg. Huizenhoge vlammen rezen richting de hemel. Mijn advies voor Marc was dan ook dat hij maar beter met gepaste spoed naar Kesteren kon gaan rijden.

Ondertussen zat ik dus op mijn eten te wachten. Als het er snel zou zijn dan zou ik nog een poging wagen want branden van deze omvang zijn niet zomaar uit. Eten kwam dan later wel, dacht ik… Maar het kwam nog later ook. Ondertussen waren we een uur verder en nog geen deurbel. Toch maar even een belletje wagen. Bestelling? ik weet van niks… nou, dat is lekker dan… maar ik kom er nu direct aan… heb ik dat. Om 20.00 uur dus eindelijk mijn eten in huis. En de brand?, die was groot. Om het leed te verzachten ontving ik van Marc nog wat plaatjes….en bedankt he 😉

© Marc Koot Lyma.nl

Beste (arme) postbode,

Hierbij wil ik mijn oprechte medeleven betuigen voor de zware taak die jij vandaag, 14 februari, weer hebt moeten volbrengen. Het zal vast een helse klus geweest zijn om al die kilo’s papier met je mee te moeten zeulen tot aan mijn voordeur. Toch was ik wel heel erg blij met die grote plof op mijn deurmat. Ik kan er ook niets aan doen hoor, ik heb het niet bedacht en ik heb er ook niet om gevraagd. Maar het commercie-geld moet nu eenmaal rollen en zie daar, de ene aanbieding na de andere. Ik kan haast geen keuze maken want het een is nog mooier dan het ander en dat maakt het er zeker niet makkelijker op. Gelukkig ben ik goed voorzien dus is het jammer voor de rest van de inhoud….

Bedankt voor de zomercollectiegids van de Wehkamp 😉