Categorie: Complete onzin

Nee, dit stukje gaat niet over de altijd vriendelijke AH-meisjes die al piepend je portemonnaie plunderen. Nee, in dit geval gaat het over de twee dames, voor het gemak even Bep en Nel genoemd, die voor de “uitloop” van kassa 1 een plaatselijke reünie gepland hadden vanmorgen. Het was simpelweg onmogelijk om met de winkelwagen nog langs de kassa te gaan omdat de twee dames al keuvelend voor een ware winkelwagenopstopping zorgden.

Ik vind het sowieso niet bijster slim om in de AH oude koeien uit de schappen te halen maar net na de kassa is dit al helemaal irritant. Voor mij was de maat dan ook vol en dus sprak ik de dames aan op dit gedrag. “Als jullie zo nodig met elkaar willen beppen, Nel, ga dan eens bij elkaar op visite of zo”…..”nu staan jullie mateloos in de weg”. Omstanders en mede-slachtoffers deden van schrik een stap opzij en wachtten de stortvloed van commentaar af. Maar zwijgzaam en met een blik van “waar bemoei jij je mee” schoven de dames uiteindelijk wel 1 hele meter op. De volgende keer zet ik de winkelwagen in zijn 1, ruitenwissers aan en de gordel om. Waar blijft de eerste uitzending van “winkelmisbruikers”? Kan een hit-serie worden met mensen die geen richting aangeven, te dicht op de hakken van de voorganger rijden, de zogenaamde hakkenklevers, spookrijders en de snelheid-overtredende winkelbezoekers….. 😉

Ja hoor, vandaag geen regen maar mist en autorijdend Nederland schiet weer in de file-stress. Met een piek van 400 km stond hardwerkend Nederland weer urenlang naar de kont van zijn voorganger te gluren. Achter elkaar geplakt is dat een rij auto’s van hier tot Parijs!!! Ik denk dan aan de ferme taal die Veilig Verkeer Nederland ooit eens uitsprak: “halveer je snelheid en verdubbel je afstand”…. welke snelheid?? 0 gedeeld door 2 blijft 0 dus de uitvoering is dan niet zo moeilijk.

Opvallend is het aantal motorrijders op de weg die als ze echt dichtbij zijn geen motorrijder maar een personenauto met een defecte koplamp blijken te zijn. Het lijkt eerder regel dan uitzondering te zijn dat automobilisten met defecte of incorrecte verlichting aan het verkeer deel nemen. Zo lijkt het gebruik van mistverlichting aan de voorzijde een mode-verschijnsel en schijnt men even te vergeten dat deze verlichting alleen buiten de bebouwde kom en bij zicht van minder dan 50 meter gebruikt mag worden. Dit geldt ook voor het mist-achterlicht. Met enige regelmaat staat er dan ook een mist-achterlicht op mijn netvlies gebrand als ik al lang en breed op de bank zit. Kom op mensen, als ik 2 meter van u vandaan sta te wachten voor een stoplicht, heb ik zelfs de nummerbord-verlichting nog gezien hoor…

Ik moet vaker stukjes zoals de voorgaande schrijven geloof ik. Binnen een kwartier na het opslaan van de tekst ging mijn pager met de melding van een ongeval met beknelling (vrachtwagen) op de Cuneraweg in Ochten. Er was een vrachtwagen-combinatie gekanteld op een rotonde. De chauffeur kwam met de schrik en een zere schouder vrij. Het leverde wel een aardig plaatje op en het was snel bekeken. Omdat ik nog wat werk op cd af moest leveren besloot ik om niet te lang te blijven. Op weg naar de auto begon mijn pagertje wederom te trillen met de melding “binnenbrand Hoogstraat 6a in Wageningen”. Nou niet echt in de buurt dus liet ik deze maar even schieten…. dacht ik want nog voordat ik goed en wel in de auto zat werd de brand opgeschaald naar middelbrand. Dan toch maar even doorrijden. Zo had ik het binnen 20 minuten toch weer behoorlijk druk. Ach, je bent van de straat, of….

10:19 in Ochten

10:38 in Wageningen

De brand bleef beperkt tot een binnenbrand en tsja, daar zie je buiten ook niks van. Ach, ik zie het morgen wel weer in de Gelderlander.

Ik stond op het punt om de dag af te sluiten en te water te gaan toen mijn pagertje begon te trillen.

23:37:05 22-10-08 9 G BRAN P 1 VOERTUIGBRAND NIEUWE VEENENDAALSEWEG 229 RHENEN (RHN) (voertuig: camper) Eenh: RHN562

Normaal ga ik voor een voertuigbrand de deur niet uit maar voor een camper maak ik een uitzondering. Aan het nummer te zien was het op de camping en werken op de camping blijft zwaar. Ik neem mijn auto niet mee de camping op omdat ik niet tot last wil zijn en dus restte mij niets anders dan een sprintje naar de top. Het was dan ook echt naar de top want het was hoog, bovenin de camping en kenners weten hoe ver dat lopen is. Ondanks het feit dat de brandweerlieden iets sneller kunnen rijden dan ik kan lopen, was ik toch eerder ter plaatse. Het bleek dus een stacaravan te zijn in plaats van een camper. Ik ben nog buiten adem…

Sinds kort verzorg ik af en toe wat fotowerk voor een makelaar uit Rhenen. Op zich niks mis mee, vast uurtarief en verder geen poeha. Opnames van interieur en exterieur is nog enigszins eenvoudig en er heerst geen tijdsdruk. Vandaag moest ik een object van buiten fotograferen. Vrij eenvoudig zal je zeggen want het huis loopt immers niet weg en je kan er je hele ziel en zaligheid in leggen zonder dat er iemand over je schouder mee staat te kijken of erger nog, in je nek staat te hijgen omdat je te lang over dat ene plaatje doet. Je speelt wat met de omliggende natuur en zorgt voor een leuke alleszeggend en goed gevuld plaatje. Nou, over de opvulling hoefde ik me vandaag geen zorgen te maken want ik kreeg er nog een extraatje bij. Al moet ik zeggen dat deze ex-bewakers (zie pistoolholster onder aan de buik) een behoorlijk mensonvriendelijke indruk op mij maakte. Ik ben met een omweggetje maar weer terug gelopen 😉

Wat is er mis met dit plaatje afgezien van het feit dat het mijn nieuwe auto is? (zonder trekhaak ! 😉 ). Ik heb hem in ieder geval niet zo neer gezet om hem mooi te kunnen fotograferen. Was ik soms zo dronken dat ik de lijntjes niet meer zag? Ook onmogelijk want als freelance fotograaf ben ik zo goed als “beroeps-bopper”. Nee, het ligt even anders. Ik heb namelijk geen 2 auto’s en toch wilde ik eens kijken hoe het voelde als ik 2 parkeerplekken bezet. Dat is namelijk schering en inslag hier in de straat. Per huis is er 1 parkeerplaats en dan blijven er precies 2 over voor overig gebruik. Toch presteert men het om er iedere dag 2 auto’s of soms zelfs 3 per huis te parkeren. Dan blijft er voor mij niets anders over dan mijn auto, voor mijn huis, langs de weg of bij het station te parkeren en daar pas ik toch echt voor. Dan de garage maar verder leeg maken want ik denk niet dat de andere bewoners er voor kiezen om 1 of meerdere auto’s elders te parkeren. Asociaal weggedrag kom je dus zelfs op de parkeerplaats nog tegen…

Yes, eindelijk is het zover, ik heb hem!!! Geen degelijke 5 deurs meer maar een sportief ogende Astra 1.9 GTC diesel 3 deurs. Ik moest er vanmorgen nog even op wachten want ik had als 1 van de voorwaarden gesteld dat de stalen velgen van de nieuwe auto omgeruild zouden worden voor de lichtmetalen velgen die ik reeds had. Het was de moeite waard want het maakt de auto gewoon nog mooier.

De eerste kilometers waren wat onwennig want de koppeling, rem- en het gaspedaal zijn echt vreemd. Maar uiteindelijk is het gewoon echt lekker rijden en ik weet zeker dat er ogen zijn geweest die mij achterop gekeken hebben. De auto is zelfs via bluetooth voorbereid op handsfree bellen en het werkt nog ook, alleen niet echt lekker met mijn HTC. Daar komt echter vanavond een oplossing voor in de vorm van een Nokia N95 8GB. Doe er nog een vast navigatie systeem, xenon verlichting en verder alles features van mijn vorige auto bij en ik kan je zeggen dat ik er maar al te blij mee ben.

1 klein puntje moet nog even afgewerkt worden. Er zit nl. een afneembare trekhaak aan de auto. Nu vind ik het er uitzien als een vlag op een modderschuit dus wilde ik deze er even af halen. In de kofferbak van de auto trof ik hiervoor een klein sleuteltje aan. Wat ik echter ook probeerde, de haak kwam er niet vanaf. “Nou, daar moeten ze bij de garage maar even mee gaan stoeien”, dacht ik en nadat ik het sleuteltje weer onder de mat verstopte ging ik nog even door met het ontdekken van alle geheimen van mijn nieuwe auto. Tot mijn zeer grote verbazing trof ik echter achter in de kofferbak nog een trekhaak aan en het sleuteltje paste hier wel op. De vraag is dus waar de sleutel en de eigenaar van de trekhaak onder mijn auto is. De dealer wist zo snel geen andere oplossing dan het bestellen van een nieuwe sleutel voor de “onbekende” trekhaak. Nu maar hopen dat ik niet aangehouden word want dan wordt het een duur sleuteltje voor de heren. Het is nl. wel een beetje slordig, waar is anders de dure aflevingsbeurt goed voor geweest?

Op sommige circuits staan op strategische punten een paar hijskranen opgesteld om zo eventuele wrakken snel op te kunnen ruimen. Maar je kan natuurlijk overdrijven…. 😉

Vandaag weer een dagje gewoon werken bij de betalende baas. 05:00 uur de wekker een klap gegeven en toch maar direct opgestaan. De auto blijft een onzekere factor al deed hij de laatste dagen gewoon zijn plicht, rijden en verder mondje dicht. Het vervelendste zijn echter storingen die zich vanzelf weer oplossen want die zijn eigenlijk helemaal niet opgelost. Toch maar voor de zekerheid een tijdsmarge inbouwen want je weet nooit. De auto startte echter wederom zonder problemen dus vooruit met de geit.

Ook om 14:00 uur kon ik weer gewoon huiswaarts rijden totdat ik de altijd leuke stoplichtenzone in Wageningen bereikte. Bij het 3e stoplicht werd ik onaangenaam verrast door het wegvallen van enig interactie tussen gaspedaal en de 4 cilinders in het vooronder. De snelheid die ik op dat moment had was net genoeg om over de kruising te komen en het busstation te bereiken. Met een klein beetje voetenwerk eindigde de reis vroegtijdig in ergernis. Een telefoontje naar de dealer leerde mij dat ik beter de Opel Service kon bellen want die bieden hulp langs de weg via de ANWB. Helaas, met een overschrijding van 10.000 km had ik daar dus geen recht meer op. Ik begin heel voorzichtig binnensmonds achteruit te bidden en terwijl ik de vriendelijke dame bedank word ik opgeschrikt door een luid claxonnerende buschauffeur. Ik stap uit om de beste man duidelijk te maken dat de (sl)Opel geen meter meer wil. Nog voordat ik het raampje bereik begint de man te foeteren omdat ik ergens sta waar ik met de auto helemaal niet mag komen. Ik tel in 10 seconden tot honderd en weet me nog net te beheersen om de beste man niet even vervroegd met de vut te sturen. In plaats daarvan stel ik voor dat hij maar even helpt duwen als hij er een probleem mee heeft dat ik er sta. Er zit voor de chauffeur niets anders op en samen duwen we de auto verderop.

Ik bel maar weer met de garage in Veenendaal. Die verwijst mij naar de gelijknamige garage in Wageningen maar hoe ik daar moest komen wist hij ook even niet. Puur uit nieuwsgierigheid draai ik de sleutel nog eens rond en warempel, hij doet het weer. Ik besluit om de gok te wagen en vervolg mijn weg richting de garage in Wageningen. Bij het volgende stoplicht sloeg het noodlot wederom toe, vroem vr…niks. Nu stond ik echter stil en restte mij niets anders dan de paniekverlichting aan te doen, achterliggend verkeer duidelijk te maken dat er even geen muziek meer in zat en bij groen licht de auto naar de tegenoverliggende benzinepomp te duwen. Inmiddels begint de bloeddruk toch tegen de overdruk-beveiliging aan te drukken want ik had eigenlijk hele andere plannen vanmiddag. Na wat verwensingen onder de motorkap draai ik het contact weer eens om en hopla, hij doet het weer. Ik haal nu zelfs de garage maar had mezelf eigenlijk die moeite kunnen besparen. Er was maar 1 monteur en de beste man kon geen motormanagement uitlezen. Een zinloze actie dus eigenlijk en ik besluit om naar Veenendaal te rijden alwaar men hoe dan ook naar mijn auto zou kijken, hoe laat ik er ook zou arriveren.

Zonder horten en stoten bereik ik mijn eigen garage en met behulp van een diagnose-apparaat wordt vast gesteld dat er een sensor stuk is van de krukas. Het zit zelfs mee want de sensor ligt in Ede op de schap (eigenlijk een slecht teken). Ondertussen deel ik mijn leed met de chef-werkplaats want persoonlijk vind ik dat het nu eens afgelopen moet zijn met dat gedonder. Ik heb de auto in december 2006 gekocht en heb vanaf die tijd tot nu al meer garage gezien dan in mijn gehele auto-rijke geschiedenis daarvoor. Daar is de beste man het wel een beetje mee eens. Als grapje laat ik vallen dat ik de beloofde koffie wel wil maar dan aan de tafel van een verkoper. Uiteraard is dat geen probleem en gekscherend leg ik de beste jongeman mijn wensen voor. Ik wil graag een zwarte Opel Astra 1,9 diesel GTC 3-deurs zeg ik gekscherend. Hij klopt de gegevens in de pc en wat blijkt, er is er 1!!!!, staat in Ede dus om de hoek. De prijs zag er op het eerste gezicht ook wel gunstig uit dus ik liet de beste man maar eens een rekensommetje maken. Helaas voor hem (en voor mij) leek het nergens op en heb hem gezegd dat hij dat nog maar een keer over moet doen. Ik ben benieuwd waar hij morgen mee terug komt maar ik ben bang dat ik na mijn eigen nachtje slapen toch maar een wat geld ga verschuiven. De auto doet het inmiddels weer met een nieuwe sensor maar toch heb ik stiekem mijn buik er wel een beetje van vol. Of het van de ergernis is of de vlinders van de nieuwe, ik wacht vol verwachting het telefoontje af.

Updeet: de eerstvolgende wasbeurt sla ik over 😉