Categorie: Complete onzin

Tsja, het kon niet uitblijven, ook bij mij heeft de economische crisis toegeslagen. Mijn uitgave-patroon is de afgelopen maanden niet veranderd terwijl de financiële vergoedingen daar in tegen wel minder werden. Ik moet dus wat bezuinigingen door gaan voeren en ik heb hier en daar nog wat in de mottenballen staan. Ik heb dus de mottenballen maar eens opgeruimd en zie daar, een klein kapitaal staat te fonkelen. Nu kan ik het op marktplaats dumpen maar dat betekend dat ik op biedingen moet gaan zitten wachten en daar heb ik nu even geen zin in.

Ik heb alles in mijn tuin geparkeerd en binnenkort organiseer ik een kleine verkoopparty. Helaas zal dit zonder een hapje of een drankje zijn want dat kan er even niet af. Mocht je willen weten wat er zoals te bezichtigen is verwijs ik je naar de volgende link [klik hier]. Alles moet weg!!!!

Juist wanneer je het niet verwacht gebeurt het vaak toch. Om 11.43 uur gaat mijn pieper en wordt er een bosbrand in Rhenen gemeld. Ik zie het aantal voertuigen dat er op af gestuurd wordt (minstens 3) en concludeer dat het een serieuze melding moet zijn. De locatie is Koerheuvelweg achter de watertoren dus moet het makkelijk te vinden zijn. Aanrijdend zie ik van boven de boomtoppen zware en vooral zwarte rookwolken naar de hemel stijgen. Ik parkeer mijn auto op afstand en loop richting de plek des onheils, loeiende sirenes klinken van alle kanten. Mijn maatje Marc (in de volksmond al Peppie genoemd) staat wild gebarend aan de straat en maant mij om vooral door te lopen. Het geluid van de sirenes zwelt aan en de rook wordt zwaarder en zwaarder. Als we het bos in lopen ruikt het naar rook en naarmate we de brand naderen wordt de temperatuur merkbaar hoger. Berichten van de inzet van een blus-helikopter bereiken ons… De eerste tekenen van de brand worden zichtbaar… en toen werd ik wakker.

De brand had een omvang van 3x niks en was door een volwassen man met een volle blaas te bestrijden geweest. Dat de temperatuur op liep was te wijten aan het gewicht van de tas die ik mee tors. Al met al een storm in een glas water al is iedere grote brand in het begin toch echt te blussen met dat zelfde glas. Een teken aan de wand is wel dat er ergens in Rhenen toch weer iemand met een zieke geest rond loopt en dit soort brandjes sticht….

Om het zoeken in mijn archief wat te vereenvoudigen heb ik de afgelopen dagen een groot aantal cd-roms over gezet op een externe harde schijf. Het is grappig om te zien wat je eigenlijk de afgelopen jaren allemaal al gezien hebt. Als all-round persfotograaf maak je natuurlijk van alles mee, van winkelopening, prijsuitreiking en voetbalwedstrijd tot tragische ongevallen en desastreuze branden.

Nu weten de de beter bekenden onder ons dat ik totaal niets met voetballen heb, ik blijf er niet voor thuis en zet er ook niets voor aan de kant. Je zal mij dan ook niet gauw bij een voetbalwedstrijd zien (zelfs niet met een vrijkaartje). De enige uitzondering vormt wel het beroepsmatig bezoeken van voetbalwedstrijden want dan mag ik al mijn ziel en zaligheid leggen in het leveren van passend beeldmateriaal. Dé voetbalmomenten die mij toch wel als heel bijzonder zijn bijgebleven, zijn de wedstrijden tussen DOVO en GVVV uit Veenendaal. De beide voetbalclubs worden slechts door een weg van elkaar gescheiden en als deze clubs tegen elkaar voetballen kan je er altijd op rekenen dat er wel iets bijzonders gebeurt en dan doel ik niet op schermutselingen want die zijn er zelden. Ook de spreekkoren blijven beperkt tot: “wat zijn die Blauwen stil” en “het is stillll aan de overkant”.

Toch is het verschil tussen de clubs vaak duidelijk te merken. DOVO is de serieuze hoofdklasser terwijl GVVV de belhamel uit de klas(se) is. Zo was er eens een wedstrijd tussen de twee waarbij er als uit het niets een aantal blauwe kippen het veld op fladderden. Het was hilarisch om te zien hoe een groot aantal spelers achter de kippen aan gingen om ze van het veld te werken. Ook was er eens een wedstrijd tussen DOVO en GVVV waarbij DOVO bij overwinning kampioen kon worden. Op het moment dat DOVO het eerste doelpunt scoorde vlogen de zakjes met blauwe verf door de lucht om de “rooien” om te toveren tot “blauwen”. Natuurlijk een schitterend idee alleen kon mijn camera daar minder goed tegen…

De grootste stunt was toch wel “Dixie” in het jaar 2000. De eerste helft was nauwelijks een kwartier oud of er barstte een luid gejoel en gejuich los. Vanaf de andere kant van het veld stormde een half ontblote dame het veld op welke duidelijk een fan van GVVV was. Met hier en daar een “blauw vlekje” liep zij diagonaal over het veld richting de plek waar ik achter de achterlijn zat, ik zat dus eerste rangs 😉

Mijn “zeer gewaardeerde” collega had nog een plannetje in petto. Hij betaalde haar 50 gulden om plaats te nemen in het publiek. Uiteraard profiteerde ik van dit moment en maakte ook een aantal plaatjes. Het moet extra wrang geweest zijn toen hij zag dat niet zijn foto maar een foto van mij in het welbekende dagblad stond… 🙂

“We gaan nog even en drankje doen bij Tante Loes”, dachten de inzittenden van een Golf Cabrio. Dat werd uiteindelijk een duur drankje want zittend op het terras zagen zij het zomerse voertuig over de parkeerplaats richting de waterkant rijden. Een vergeten handrem is vermoedelijk de oorzaak van het leed. De bestuurder zal deze hoogstwaarschijnlijk nooit meer vergeten….

Mijn maatje Marc opperde enige tijd geleden het idee om eens een avondje door de provincie te gaan rijden om daarbij te gaan fotograferen wat er maar ook zou gebeuren in de provincie. Er gebeurt immers altijd wel wat maar de afstanden die daarbij overbrugd moeten worden zijn ons vaak net iets te groot. Als je dan positie kiest ergens in het midden van de provincie is de kans dat je op tijd bij een melding bent een stuk groter. Zo gingen Marc en ik zondagavond rond de klok van 22.30 uur dus op pad in de hoop dat we iets spectaculairs zouden treffen.

Maar om nou niet helemaal doelloos achter het stuur te kruipen had ik het idee geopperd om eens een skyline van Rotterdam te gaan maken. Zo maakte we toch een behoorlijk doortrekknde beweging door de provincie Utrecht met als doel toch in ieder geval een mooi plaatje als eindresultaat…

Opvallend was dat de P2000-pager erg stil was. Sterker nog, tot ruim na 02.00 uur was er nog niet eens een automatisch brand alarm te melden. Inmiddels zijn we van Rotterdam door regio Gelderland-zuid richting de Waalbrug van Nijmegen vertrokken. Ook hier leek het ons mooi om een reportage te maken, ook weer niet geheel zonder succes…

Omdat we het wel zo’n beetje gehad hadden besloten we om rustig aan naar Rhenen te rijden. Net onderweg kwam eindelijk de pager tot leven en wel met de spectaculaire melding: “Buitenbrand Eck en Wiel”. Poeh hey, daar werden wij toch wel heel erg zenuwachtig van… niet dus. Maar binnen enkele minuten werd deze brand toch op geschaald naar “middelbrand” dus ging de rechter wijzer in het dashbord toch maar even iets meer naar rechts… er werden nog meer voertuigen naar Eck en Wiel gestuurd… zou het dan toch nog gebeuren?

Ter hoogte van Herveld begon onze pager wederom te piepen, “woningbrand Nijmegen”. In koor deden wij onze omgekeerde gebedjes want een buitenbrand is dan ook weer niets. We besloten om toch door te rijden naar Eck en Wiel want Nijmegen bleef verder stil. De brand in Eck en Wiel bleek een challet op een camping te zijn. Omdat de waterwinning problemen gaf werden er meerdere voertuigen op getrommeld.

Na het maken van wat plaatjes liepen we terug naar de auto. Op het moment dat we de tassen weer achter in de auto legden werd de brand in Nijmegen op geschaald met “Grip 1” wat betekend dat er meerdere personen geëvacueerd moesten worden. Vrolijk werden wij niet van deze melding maar naar Nijmegen rijden zat er voor mij ook niet meer in. Op de persberichten van de Politie Gelderland Zuid stond vandaag dat het alleen een smeulende puinhoop is geweest waardoor een aantal bewoners uit hun huis moesten. Niet echt bijzonder dus….

Al ruim een week loopt het hier allemaal niet zo “vlekkeloos”. Vorige week had ik te kampen met een heftige hoofdpijn die meer dan 3 dagen aanhield. Het leek wel of de lente zijn stempel probeerde te plaatsen tussen mijn schouderbladen want de druk was enorm. Er moest uiteindelijk Brufen 600 aan te pas komen om de hoofdpijn te onderdrukken. De schouderbladen en nek zitten nog steeds fors op slot.

Een dag of 2 terug begon ook het Sacro-Iliacale gewricht op te spelen, ik lijk wel 42 als ik uit mijn bed kruip ’s morgens. Met wat rek- en strek-oefeningen weet ik uit eindelijk op de been te komen.

Alsof dit alles nog niet genoeg is ben ik sinds vanmorgen vaste bewoner van het witte porselein op het kleinste kamertje. Erg lang en ver van huis is een risicovolle onderneming en vergt enige planning om niet voor een vervelende verrassing te komen staan.

Ik ben geloof ik hard toe aan wat vitamine Z.