Categorie: Complete onzin

Het leven anno 2023 is echt het beste wat ons ooit heeft kunnen overkomen. Ik ga het niet hebben over de Nederlandse miljarden die besteedt worden aan het klimaat van Nederland….. België….. Duitsland of Japan…. Nee de betutteling is dichter bij huis dan je denkt. Ik ga het ook niet hebben over iemand die voor zijn verjaardag enkele tien duizenden euro’s aan vuurwerk de lucht in laat schieten. Nee, dat deze meneer zo slim is om in een aangrenzende gemeente/provincie een vergunning aan te vragen en vanaf 2 pontons op de Rijn een vuurwerkshow weg geeft ga ik verder niet benoemen. Dat Rhenen dan op z’n grondvesten schudt, daar hoor je mij niet over. Dat de keffer van de buurvrouw 360 dagen per jaar alleen nog schrikt van een scheet van de buurman zegt meer over de hond dan het vuurwerk dat slechts een aantal dagen per jaar afgestoken wordt, maar ik ga er verder niets van zeggen. Het leverde wel mooie plaatjes op en een hééééle vracht aan Facebookreacties van mensen waarvan er zelfs 1 dacht dat Vladje Poetimir onderweg was.

Nee, ik ga het ook niet hebben over de betuttelingen van ons demissionair kabinet die zich, zelfs afgezet, nog overal mee denkt te moeten bemoeien. Suikertax, vetbelasting, telefoongebruik-reductie, fietshelm…. geen wonder dat de wereldbevolking alleen nog maar ouder wordt.

Nee, dan de betutteling ten top. Afgelopen zaterdag was er weer een Kerstfair in Rhenen. Hulde voor de organisatoren want het zag er weer als vanouds uit en het was een gezellige boel. De organisatie heeft flink zijn best gedaan om er door de gehele stad weer iets moois van te maken. Eén ding viel mij wel op en dat was ook direct de grootste betutteling die ik ooit gezien heb. Zie de hoofdfoto: “verkeersregelaars op een zebrapad”. Ik heb in mijn werkzame leven veel vreemde dingen gezien maar dit spant de kroon. Sinds wanneer moeten er verkeersregelaars bij een zebrapad staan om het verkeer te regelen? Zet er 2 agenten neer en laat deze bonnen uitschrijven voor iedereen die niet doet wat hij moet doen, stoppen! Ik mag toch hopen dat er in het gemeentehuis niet een duur betaalde ambtenaar werkt die dit als eis voor de vergunning heeft opgevoerd……

Maar goed, ik sluit af met het volgende stukje. Het is al even oud maar geeft wel een heldere blik op de werkelijkheid…. zoals deze eigenlijk had moeten zijn.

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat wij als geborenen in de 50-er/60-er jaren, nog leven? Volgens de theorieën anno 2023 zouden we toch al lang dood moeten zijn? Wij zaten in auto’s zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag. Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium. Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden. Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten. Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze handjes en beperkte motoriek openen. Poorten en deuren gingen gewoon dicht en als je met je vingers er tussen zat waren ze weg. Op de fiets zat je achterop met je gat op de bagagedrager en probeerde je vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je. Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op een fiets. Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles. Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als die limonade toen was, zie ik ze nu echt niet meer. Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken. We gingen ’s morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging. Niemand wist in de tussentijd waar we waren en we hadden geen GSM mee! Het bos of een park was een plek om te spelen en geen vieze mannetjes verzamelplek. Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee. Wij aten ook al koekjes en kregen brood met veel boter en werden toch niet dik. We dronken uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van. Wij hadden geen Playstation, Nintendo, X-box, 64 televisiezenders, videofilms, dvd, surround sound, eigen televisie’s, computer of internet. Wij hadden vrienden! De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op een knopje van een andere zender te duwen (die zaten aan het toestel vast). Pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog keek. We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden uitgevallen en hier werd niemand voor naar de rechter gesleept. Dat waren gewoon ‘ongelukken’ en soms kreeg je er ook nog zelf een extra pak slaag voor. Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, er was geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan een lieveheersbeestje op je jas knoopte. Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we naar ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat we de rem vergeten waren. We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht mee doen; wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen. Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen de zelfde lessen. Zij deden soms een klas nog een jaar en daarover waren ook geen discussies op ouderavonden. De meester had altijd gelijk. We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote mensen mes, en als je ze vergeten was kon je op school niets kopen! Als je de korst niet at had je een beetje meer honger de rest van de dag. Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter! Als je moeder aan de huisdeur naar je zwaaide was je een watje! Als je problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie. Ze kwamen wel om je te halen, maar niet om je er uit te lullen. Onze daden hadden consequenties. Dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen. Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid. We hebben moeten leren er mee om te gaan. Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en instaan voor de gevolgen. Hoor jij ook daar bij? GEFELICITEERD! WIJ WAREN HELDEN!

Na jarenlange touwtrekkerij komt het er dan toch eindelijk, het Multi Functionele Gebouw in Rhenen of kortweg MFG. Uiteraard geliefd maar ook gehaat want er zijn natuurlijk altijd voor- en tegenstanders. Omwonenden maken zich zorgen om parkeerplekken, sommige verenigingen krijgen geen plek in het MFG daar waar anderen eindelijk een mooi onderkomen gaan krijgen.

Maar ook al is de realisatie beklonken en de bouw inmiddels gestart, het MFG houdt de gemoederen binnen de gelederen van de gemeenteraad en het college van B&W nog steeds bezig. Uiteraard zijn de kosten door inflatie van de afgelopen jaren al flink gestegen maar ook nieuwe onvoorziene problemen maken dat de gemeente Rhenen zich meermaals achter de oren moet krabben. Want dan denk je aan alles gedacht te hebben en wil je met de tijd mee, een MFG zonder gas hoe mooi ook, brengt ook hedendaagse nieuwe problemen met zich mee. Zo is het netwerk dat ondergronds zorgt dat iedere elektriciteitsgebruiker van stroom wordt voorzien, te laag in capaciteit. Netcongestie, waarschijnlijk hét woord van 2023. Deze tekortkoming in de capaciteit van het netwerk zorgt ervoor dat ten tijde van hoge energievraag door de omliggende huishoudens en het MFG er mogelijk schade aan het netwerk kan ontstaan. Om dit te voorkomen zullen er gebruikersbeperkingen plaatsvinden waarbij het ontbreken mogelijk licht en verwarming tussen 16:00 uur en 20:00 uur niet uitgesloten is. “Huishoudens” komen thuis, koken elektrisch de maaltijd, TV’s en andere multimedia draaien op volle toeren, de warmtepomp zoemt en uiteraard staat de auto op te laden. Het elektriciteitsnetwerk kraakt in zijn voegen….

Daar wil je als gemeente eigenlijk niets van horen maar het probleem lost zich niet op een simpele manier op. Er zal een flinke aanpassing in de elektrische infrastructuur plaats moeten vinden om dit probleem het hoofd te kunnen bieden, dikkere kabels die de grote energievraag aan kunnen. In mijn ogen is dat een zaak voor de netbeheerder. Daar betalen wij als afnemer immers ons vast recht aan om gebruik te mogen maken van het netwerk. Ik ben dan ook benieuwd of Stedin al met de plannen voor verbetering bezig is. In de tussentijd gaat de gemeente Rhenen gebruik maken van een accu die in tijde van energie-overschot stroom gaat opslaan om dit achtereenvolgens bij energietekort weer te kunnen gebruiken. Kosten: €750.000,00 euro!

Energie en elektriciteit, het blok aan het been van de gemeente Rhenen….. want hoe staat het eigenlijk met het zonnepark achter het industrieterrein Remmerden? Is men inmiddels al begonnen met de aanleg? De dikkere kabels richting het Stedin-verdeelstation Veenendaal liggen er immers al. Het is angstvallig stil rondom dit project. De toenmalige initiatiefnemer heeft zich vrij snel terug getrokken uit de slangenkuil die door tegenstanders werd gegraven. Hierna is het zonnepark op een dood spoor gezet. Toch zie ik een door zonne-energie van stroom voorzien lichtpuntje en zou ik als gemeente het plan nieuw leven inblazen. Maak het zonnepark af en leg een hele dikke kabel naar het MFG. Groener kan je een MFG niet maken! Mocht dat niet lukken kan men altijd nog kiezen voor het blazen richting de verplichte windmolens die als alternatief door de provincie Utrecht verplicht zullen gaan worden als energie-transitie.

Vele van u rijden er waarschijnlijk dagelijks langs maar wellicht is het slechts een enkeling van u opgevallen. Er mist een flink stuk N225 tussen Rhenen en Wageningen. Na het einde van de provincie Utrecht rijdt u in enkele seconden 7,6km verderop. De laatste hectometerpaal in Utrecht is 42,5 terwijl de eerst volgende in Gelderland, zo’n 150 meter verderop, 50,1km aangeeft.

Uitgaande van het feit dat men ooit bij de start van de aanleg van deze weg bij “nul” is begonnen ligt de fout zeer waarschijnlijk bij de ambtenaar van de provincie Gelderland. Hoe moeilijk kan het immers zijn om te tellen?

Ik hou mijn hart vast bij de vernieuwing/verbreding van de Rijnbrug bij Rhenen. Ik kijk er niet gek van op als beide brugdelen elkaar met een verschil van een meter zullen naderen als men nu al niet in staat is om opeenvolgende hectometerpaaltjes te plaatsen….

Het is bijna zover, de nieuwe gemeenteraad is bijna een feit in Rhenen. Een mooi moment om de aanleg van een zonnepark bij Remmerden nieuw leven in te blazen. Aanstaande vrijdag zullen er een aantal zonnepanelen verstopt worden op het veld dat in twee delen is opgesplitst.

Veld 1
Op veld 1 kunnen de mensen zoeken die voorstanders zijn voor zonnepanelen. Als ze een zonnepaneel vinden kunnen ze een prijs ontvangen.

Veld 2
Op veld 2 kunnen de mensen zoeken die tegenstander zijn voor zonnepanelen. Ook zij ontvangen een leuke attentie als ze een zonnepaneel vinden.

Veramelen
Om deel te nemen aan het zonnepanelen-zoeken moet men voortijdig verzamelen op de parkeerplaats van de trimbaan. Hier kunnen de benzine- en diesel-slurpende Kalverstraat-tanks geparkeerd worden waarna men onder begeleiding van de stille trom naar het zonneveld zal lopen.

Zon
Alleen als de zon schijnt zal er gezocht worden. Bij harde wind zal het zoeken worden afgeblazen. In dat geval gaat de organisatie op zoek naar windmolens.

Er moet mij toch iets van het hart…. sommige scheidsrechters vragen er gewoon om, om vanaf de zijlijn “onjuist bejegend” te worden om het eens netjes te verwoorden. Het verhaaltje begint eigenlijk in oktober 2021. De derby der derby’s in de 4e klasse west I is wel De Musketiers tegen Oranje Wit. De 2 Elster ploegen waarvan de kantines slechts door een kleedkamergebouw gescheiden worden.  Waarschijnlijk de meest beladen wedstrijd van de competitie naast Candia’66 tegen VVA Achterberg. Zolang als ik het kunstje als plaatjesmaker doe, zit ik al bij voetbalwedstrijden op het veld. Het viskrukje is dan mijn grote vriend en mijn vaste plek is achter de achterlijn. Niemand die er last van heeft, hooguit de enkele speler die niet op tijd kan remmen…

Toch werd ik onaangenaam verrast door het optreden van de scheids in de wedstrijd Musketiers tegen Oranje Wit. Al voordat de eerste helft begon kwam de vader van de pupil van de week mij vertellen dat ik weg moest van de scheids. “Nou, als de scheids dat wil moet hij een held zijn en mij dat zelf even komen vertellen”, zei ik tegen de man. Maar hij kwam niet. Hij legde echter wel de wedstrijd stil nadat er een waar slagveld langs de zijlijn ontstond. Na het startsignaal van de wedstrijd ontstaken de fans een ware vuurwerkshow en dat vond de arbiter niet goed. Hij was voornemens om de wedstrijd pas te hervatten als alle supporters langs het veld verdwenen waren. Hij haalde daarmee direct de woede van de overige aanwezigen op de hals. Na driftig overleg met bestuursleden van beide ploegen werd de wedstrijd hervat….. ik zat er nog steeds.

De tweede helft van de wedstrijd stond op het punt van beginnen toen de keeper van Oranje Wit mij andermaal vertelde dat ik van het veld af moest. Daarop heb ik de scheids langs de achterlijn ontboden. De beste man was van menig dat ik mij eerst bij hem had moeten melden. De eerste helft heeft hij mij gedoogd maar nu was hij dat niet meer van plan. Dit heb ik in ruim 25 jaar nog nooit mee gemaakt. Oke, je kan eisen stellen aan de fotograaf zoals het dragen van een fluoriserend hesje in de 3e, 2e divisie of hoger maar dat gaat bij 4e klasse amateurs wat ver. Deze man was echter duidelijk van plan om mij weg te sturen en daarbij liet hij vallen dat hij een audit had van de KNVB. Toen viel het kwartje en ik de auditeur opgezocht. De beste man was zeer geamuseerd door het ronduit kinderachtige optreden van de scheidsrechter en zei dat ik gewoon weer moest gaan zitten. De volgende keer als ik die scheids weer tref ga ik me toch maar netjes bij hem melden, vooral als ik 10 minuten na aanvang van de wedstrijd aan kom. Ik zie mezelf dan zo het veld op lopen…. komt niet goed denk ik.

Afgelopen zaterdag was het wederom raak. Wederom een derby en wel tussen de Musketiers en VVA Achterberg. Ook hier had de scheidsrechter teveel noten op zijn zang. Iedere speler speelt landjepik bij een inworp maar deze scheids pikte dat niet. Hij floot en kende de inworp aan de andere partij toe., erg kinderachtig. Toen de beste man mij bemerkte begon hij van afstand dingen naar me te roepen waarvan ik echter geen pindakaas kon maken. Van de beste man moest ik naar achteren en wel met mijn rug tegen het hekwerk aan gaan zitten. Dus ik iets van een metertje achteruit zoals een professioneel voetballer dat ook doet maar dat was niet genoeg. Het spel werd onderbroken en de scheids kwam dreigend en wel op me af lopen. Mijn plek was tegen het hek…. en daar ging ik. Ik riep hem nog achterop of hij ook een spuitbus met wit schuim had maar waarschijnlijk was het maar goed dat hij dat niet hoorde. Mijn collega Herman die aan de andere kant zat kon gewoon blijven zitten waar hij zat, geen idee waarom…..

Ik heb alle respect voor de scheidsrechters die het Nederlandse voetbal in goede banen moeten leiden maar de autoritaire houding die men daarbij uitstraalt mag van mij wel een beetje minder.

Valentijnsdag straks ook niet meer? Na zwarte Piet, negerzoen, de gouden koets en vuurwerk met Oud & Nieuw dreigt ook deze traditie ten prooi te gevallen aan de verloedering van de Nederlandse samenleving met zijn aloude tradities.

Seksueel grensoverschrijdend gedrag en het sturen van een foto van je lul, niet heel handig als je een voorbeeldfunctie hebt in de Nederlandse samenleving. Toch heeft dit gedrag ver strekkende gevolgen voor iedere man. Anoniem je liefde naar een vrouw betuigen behoort binnenkort ook tot het verleden. Maar wat is het verschil tussen een kaartje van Greetz en dickpik? Afgezien van het feit dat een dickpik niet anoniem is, vind ik de man in kwestie eigenlijk gewoon een held. In een samenleving waarin “size does matter” sta je mooi voor lul als je dickpik een dickpikkie blijkt te zijn…. Toch denk ik dat er ergens een keer gezeik komt van een anoniem verstuurde wenskaart…. misschien ver gezocht maar je kan er altijd wel iets aanstootgevends in zien. Maar waar ligt de grens? Die is ver te zoeken in mijn ogen als het nafluiten van vrouwelijk schoon op straat al als seksueel intimiderend beschouwd wordt en er boetes voor uitgeschreven kunnen worden.

Vroeger was dit wel anders. Menig bouwvakker of stratenmaker floot zich een ongeluk naar de passerende dames die vooral zomers schaars gekleed en welgevormd over straat flaneerden en als de heren dan niet floten liep het vrouwelijk schoon nogmaals langs de werklieden.

Het is jammer. Ik kreeg er maar zeer weinig maar toch kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die een beperkte mate van opleving genoten als de postbode op 14 februari drie of vier kaartjes door de bus deponeerde. Een teken dat er in ieder geval nog iemand is die aan je denkt ook al is het anoniem. Nee nu moet je gewoon uit kijken dat de ontvanger niet alsnog achter jou als afzender komt want voor je het weet heb je een proces aan de broek.

Dus, Anja, Bianca, Corrie, Diana, Esther, Frederiek, Gerda, Hanna, IJda, Jolanda, Karin, Linda, Marloes, Noortje, Olivia, Petra, Quincy, Rozanne, Susan, Tine, U, Valentina, Wilma, Xandra, Yolanda en Zhara….. sorry, als er een kaartje bezorgd is de 14e….  maar hij is niet van mij!

Al bijna 2 jaar gaat de Nederlandse samenleving gebukt onder Covid-19 en dan met name de maatregelen die getroffen worden om de verspreiding ervan tegen te gaan. Volledige ontwrichting van de samenleving wordt niet geschuwd. Laat ik voor de duidelijkheid wel even stellen dat de gevolgen van Covid serieus kunnen zijn en dat het geen grapje is als je het hebt. Eerder deze week schreef ik al een stukje over de scheve samenleving die nu heerst onder met name de ondernemers in de horeca en de detailhandel.

---

“België en Duitsland openen grenzen voor lockdown-vluchtelingen”

België en Duitsland hebben de grenzen geopend voor de opvang van Nederlandse lockdown-vluchtelingen die de grens over vluchten.

De vaak getraumatiseerde vluchtelingen worden  in België en Duitslands dorpen en steden met met open armen ontvangen in cafe’s, restaurants, kledingwinkels, vuurwerkshops en andere openbare gelegenheden. Tegen een geringe vergoeding mogen de lockdown-vluchtelingen in luxe hotels overnachten waar zij in de avond in het restaurant van een heerlijke warme maaltijd kunnen genieten. In de ochtend mogen zij dan nog weer van een heerlijk ontbijt genieten waarna zij met goed gevulde magen en portemonnees de winkels leeg kunnen gaan kopen.

De Nederlandse regering beraadt zich nog op stappen om de stroom aan vluchtelingen tegen te houden. Het sluiten van de grenzen wordt niet uitgesloten. Waarschijnlijk zal er met harde hand worden opgetreden als men toch de grens probeert over te steken.

Nederlandse ondernemers kijken met lede ogen toe hoe de Belgische- en Duitse collega’s zich verrijken aan de toestroom van Nederlandse lockdown-vluchtelingen. Met de schamele vergoeding die de Nederlandse overheid hun biedt kunnen zij maar net het hoofd boven water houden.

Frans Timmermans gaat bij deVerenigde Naties aankloppen met de vraag of het Nederlandse beleid wel gerechtvaardigd is. Volgens hem liggen de maatregelen die de Nederlandse staat nu neemt om de “Oliedom variant” te stoppen ver buiten alle proporties.

---

Protest-opening
Natuurlijk complete onzin maar terwijl politiek Den Haag zich vandaag tijdens het Catshuis-overleg weer buigt over de vervolgstappen voor Nederland groeit in datzelfde Nederland het verzet tegen de lockdown. Ook in Rhenen gaan ondernemers niet meer bij de pakken neerzitten en openen zaterdag hun deuren voor klanten en gasten. Een druppel op de kostbare gloeiende plaat want het water staat de ondernemers niet aan de lippen maar inmiddels al aan de dakgoot. Dat ga je met 1 dag openen zijn niet goedmaken.

Tissues
De Tissue-fabrikanten merken inmiddels ook de gevolgen van Covid-19. Door het vele thuis-testen stagneert de verkoop van de zakdoekjes, heel Nederland zit nu al bijna dagelijks met een wattenstaafje in de neus. Sommigen zouden dat wattenstaafje toch beter in het oor kunnen doen zodat ze de noodkreten uit de Nederlandse samenleving wat beter kunnen horen….

Ik ben sinds ik mijn nieuwe hartklep ben trombose patient. Dat betekent dat ik eens in de 4 weken bloed moet laten prikken om mijn stollingswaarde (inr) vast te laten stellen. De ideale inr voor mij is tussen de 2 en de 3. Ter vergelijking, een ‘normaal’ persoon heeft een inr van ±1. Dat betekent dat je bloed dan tussen de 11 en de 14 seconden stolt. Bij mij is dat dus 2 tot 3 keer zo langzaam.  Met een hoge stollingswaarde (hogere inr) wordt voorkomen dat er zich stolsels af gaan zetten op mijn hartklep. Zoals de cardiologe een aantal maanden geleden zo mooi wist te vertellen, als je de klep niet meer hoort tikken moet je even bellen…

Het drinken van alcohol is geen goede combi met het gebruik van anti-stollingsmedicijnen. Als persfotograaf drink ik al sporadisch alcohol dus dat is eigenlijk niet zo’n probleem. Op enkele uitzonderingen na dan… zo was de inr na de bruiloft van mijn dochter Sophie ±4,9 en na de vakantie op Ibiza zelfs 6,6…. Nou kan ik Ibiza wel verklaren want wat moet je daar anders dan alcohol drinken?

Overstap
Al sinds enige tijd irriteer ik mij aan de gang van zaken bij de Trombosedienst Nederveluwe. Sinds de uitbraak van corona heeft men de prikpost aan de Nieuwe Veenendaalseweg in Rhenen gesloten. De wachtruimte zou niet voldoen aan de eisen met betrekking tot de corona-regels. Ik moest dus voor mijn prikje naar Veenendaal en wat schetst mijn verbazing? Daar is de wachtruimte nog kleiner dan in Rhenen. Dan de openingstijden; iedere dag om 08:00 uur open en maandag en vrijdag tot 11:30 uur, dinsdag, woensdag en donderdag tot 10:30. Uitgaande van dagelijks 11:30 uur stond ik dus vandaag (woensdag) weer net te laat voor de deur om 10:37. Zuster Klivia was al gevlogen. Nu bestaat er 1 mogelijkheid om dichterbij huis te prikken en dat is in Achterberg. Iedere donderdag van 08:00 uur tot 08:20 uur. Niet echt een ruime keuze en voor mij verre van ideaal.

Voor mijn gevoel wordt het tijd voor een overstap naar een andere prikker. Al snel kwam de naam Saltro bovendrijven. Dit bedrijf prikt iedere dag in Achterberg tussen 07:00 uur en 10:00 uur. Dit lijkt mij wel wat dus ga ik verder kijken. Ik was namelijk benieuwd naar de kosten die zij in rekening brengen. Op de website is het wat onduidelijk maar wat ik zo zie zit er een fiks verschil in de 2 prikkers. Nederveluwe rekent voor het bepalen van mijn inr €18,77 en volgens de website van Saltro gaat het daar €35,36 kosten. Aangezien ik dit nogal een verschil vind besloot ik om Saltro “even” te bellen voor meer informatie. Ik koos ervoor om doorverbonden te worden met de afdeling “overige vragen”.

Toen ik het woord ‘trombose’ noemde werd ik door de mevrouw al vrij snel onderbroken. Ik verbind u even door met de Trombosedienst zodat u niet uw verhaal 2x hoeft te vertellen. Oké….. Tegen mevrouw nummer 2: “Ik ben Peter Kuhl en ik ben Trombose-patient” en verder kwam ik niet. “Wat is uw geboortedatum?”, vroeg de dame aan de andere kant. “Waarvoor moet u mijn geboortedatum weten?”, vroeg ik. “Dan pak ik uw dossier er even bij”, zei de dame aan de andere kant. “Dat lijkt mij heel spannend want ik ben geen patient van Saltro”…. “Dat zei u net”, zegt de dame aan de andere kant. “Nou volgens mij zei ik dat niet maar ik ben wel voornemens om dat te worden dus heb ik wat vragen omtrent de kosten voor het prikken”. “Oh dan verbind ik u even door naar de financiële administratie”…. Eindelijk! “U kunt alle kosten terug vinden op de website”, zegt de meneer aan de andere kant van de telefoon. Voor de rest zal ik u even doorverbinden met de patiënten-administratie, moment geduld alstublieft”, voordat ik de man nog wat kan vragen sta ik weer in de wacht. Stollen van mijn bloed is even niet aan de orde…. de temperatuur nadert echter het kookpunt. Dan krijg ik een mevrouw aan de telefoon van de afdeling patiënten administratie. “Ja, die kosten zijn toch gewoon opvoerbaar bij uw verzekering? De eerste €385,- moet u toch zelf betalen dus zie ik het probleem niet. Mijn geduld is op. Inmiddels ben ik 3x doorverbonden en 3x krijg ik geen bevredigend antwoord. Als klap op de vuurpijl zegt de laatste vrouw ook nog doodleuk dat ik ook gewoon kan ophangen als het mij niet aanstaat, u hoeft geen klant van Saltro te worden…. Met trillende handen struin ik de kasten af op zoek naar alcohol….. tevergeefs.

Al eerder schreef ik een stuk over de Palmerswaard. Het Utrechts Landschap heeft afgelopen zomer een flink stuk van het natuurgebied afgesloten om te voorkomen dat Beppie in haar bikinietje door de bosjes zou gaan rennen. Nu is het inmiddels winter en Beppie heeft het bikinietje veilig opgeborgen achter slot en grendel want de feestkilo’s moeten er eerst weer af voordat het kleinood weer gedragen kan worden.

Ondanks het feit dat er op dit moment geen waterrecreatie plaats zal vinden, houdt het Utrechts Landschap vast aan de afsluiting van de wandelroute…..MIJN wandelroute! Afgezien daarvan, nu wordt heel veel mensen het plezier van het wandelen in juist dit gedeelte van de Palmerswaard ontnomen.

Het zal het Utrechts Landschap allemaal een biet wezen denk ik…. Ik denk namelijk dat zij de wandelaars liever kwijt dan rijk is. Let wel, de wandelaars zijn zo ongeveer de grootse sponsoren van het Utrechts Landschap. Zij brengen immers de subsidie in het laatje van de inmiddels groot grondbezitters van onze gemeente. De gemeente Rhenen is inmiddels rondom ingesloten door natuurgebieden die er voor zorgen dat welwillende bouwers van huizen bij de eerste planmatige gedachte al afgeschoten worden door Hennie Toeter en consorten van Groen 66.

Het wachten is op de eerste tekenen van de wolf. Ik verwacht dat deze viervoeter met open armen ontvangen wordt, net als de bever. Diezelfde bever die als een volwassen houtvester bomen tegen de vlakte werkt daar waarvoor je als burger eerst een vergunning aan moet vragen waar Hennie Toeter van Groen 66 dan weer een plasje over moet doen. Mocht Bor zich in de regio melden, dan niet gaan huilen als er een jong reetje aangevreten en wel tussen de stuiken ligt…. En vooral de hondenbezitters niet de schuld geven!