Utrechts Landjepik

De natuur in- en rondom de gemeente Rhenen wordt voor een groot gedeelte opgeslokt door het Utrechts Landschap of ook wel het Utrechts Landjepik. Het Utrechts Landjepik realiseert meer en meer natuurgebieden zoals De Blauwe Kamer, De Palmerswaard en als laatste de Elster Bovenwaarden. Prachtige wildpartijen die moeten zorgen voor een weelderige aanwas van flora en fauna. Het zijn echter de achtertuinen van de leden van het Utrechts Landjepik want de normale burger is er niet welkom.

Geweldig mooi natuurlijk maar ook in bestaande gebieden zwaait het Utrechts Landjepik met de scepter. Er worden steeds meer stukken bos afgesloten en omgetoverd tot rustgebied voor de dieren die er leven. Nou ben ik geen fauna-beheerder en reikt mijn geschiedenis niet verder terug dan het begin van de jaartelling zo’n 2024 jaar geleden maar de dieren en de mensen passen prima bij elkaar. Was het niet het Utrechts Landjepik dat maanden achtereen in de bossen rondom Rhenen forse houtkap pleegde onder de noemer “uitdunnen voor nieuwe aanwas”. Hiermee is echter een doorzon-bos gecreëerd waarbij de beschutting voor de dieren nog maar ver te zoeken is. Het hout heeft het Utrechts Landjepik in ieder geval genoeg geld opgeleverd.

Dus gaan we hekken plaatsen en borden plaatsen op plekken waar men voorheen gewoon kon en mocht wandelen. Nou heb ik al heel wat kilometertjes weg gewandeld in de Rhenese bossen maar zelden heb ik enige vorm van wild weg zien sprinten na mijn verschijning.

Het heeft het nieuws nog niet bereikt maar volgens mij hebben we naast die van Ouwehands Dierenpark wolven op de Grebbeberg. Men heeft deze namelijk verjaagd met paintball geweren zo lijkt het. Of….. is het andermaal een voorteken dat men een groot aantal bomen gaat kappen die in de weg staan? Als je er gaat letten kan je niet anders concluderen dat dit toch een flink aantal bomen betref en ook niet zulke kleintjes. Wat ik mij dan afvraag is; of het Utrechts Landjepik hiervoor ook een vergunnen heeft aangevraagd bij de gemeente Rhenen….. De natuurlijke aanblik an het pad onderlangs de Grebbeberg zal erdoor onherstelbaar beschadigd worden. Zonde!

Zuinig

Onze heilige koe…. iedereen is er zuinig op althans….. ik in ieder geval wel! Ik ben er ook nog eens heel trots op, het is immers al lang niet meer de originele Opel Grandland X zoals ik die ooit eens kocht. Hier en daar een stukje gewrapt, voorzijde van de auto ontchroomd, rode remklauwen en rode autogordels, zomaar een greep uit de verfraaiingen die ik heb aangebracht.

Maar niet iedereen is even zuinig op zijn auto, als het zijn of haar auto al is. Lease-auto’s hebben het vaak zwaar te verduren maar ook gewoon een personenauto die eigen bezit is wordt vaak niet zo behandeld als ik dat zou doen. Vooral met parkeren laat men het vaak afweten en is men niet zo voorzichtig. Kort op elkaar parkeren, deuren open gooien en vol tegen de auto die ernaast staat…. één van mijn grootste angsten. Ik zoek dan ook de minst risicovolle plaatsen uit in bijvoorbeeld de parkeergarage in de AH.

Er zijn een paar plaatsen waar niemand naast je kan gaan staan en die hebben mijn voorkeur ook al moet in dan soms de hele garage door. Andere plekken steek ik vaak recht in zodat de volgende schuin-parkeerder een flink eind van mijn auto vandaan staat. Zo ook afgelopen donderdag. De auto nu dus recht vooruit geparkeerd, parkeerschijf gezet en kleine boodschap gedaan. Bij terug komst trof ik het volgende tafereeltje aan:

Hier word ik dan weer heel verdrietig van. Ik kon er niet eens tussen om te kijken of er schade was, zo dicht stond deze auto op die van mij. Ik was er al direct helemaal ziek van. Terwijl ik nog sta te kijken hoor ik achter mij een vrouwenstem: “oh ik heb u wel een beetje vastgezet geloof ik”….. Een vrouw op leeftijd met drie potjes in de hand komt naast mij staan niet wetende dat het even beter was geweest om niet te vertellen dat het haar auto was.

Het lukte me ook niet om mijn boosheid te verbergen en ik heb haar op een “héle nette manier” gevraagd of zij dit de volgende keer niet meer zou willen doen, bij geen enkele auto.  Daarna heb ik haar naam, adres en telefoonnummer opgevraagd zodat ik, mocht ik bij thuiskomst (in daglicht) schade vinden, haar hiervoor verantwoordelijk kon stellen.

Eenmaal thuis is het achterportier toch licht beschadigd maar met een beetje cleaner en poets is het weg. De mevrouw zal het hopelijk niet zo snel vergeten.

Toetertur….rucker

Toeteren, wie doet het niet? Toetoet ik ben ongeduldig, ga aan de kant! Toetoet het is groen, ga rijden! Toetoet u komt achteruit, pas op voor mijn auto! Toetoet u staat op een kruis, u blokkeert de doorgang! Vroeger toeterde je nog wel eens als je een mooie vrouw zag lopen langs de kant van de weg. Maar dat mag ook al niet meer, net als fluiten overigens. Zomaar een greep uit de toeter-mogelijkheden. Even voor de goede orde, je mag alleen toeteren ’ter afwending van gevaar’ zo staat in de wet omschreven. Alleen als er echt gevaar dreigt dus.

Er is echter een bevolkingsgroep, of een groep verkeersdeelnemers zogezegd, die het toeteren toch een ware kunst heeft verheven……. de vrachtwagenchauffeurs. Ik ga het even niet hebben over die fantastisch klinkende open uitlaten waarmee menig wettelijke decibel-grens wordt overschreden. Nee, de toeters die men kan laten klinken….. de éne nog harder dan de andere waarbij de Train à Grande Vitesse met het geluid van een beschaafd scheetje huilend achter in de hoek verdwijnt. Wat is er mis met zwaaien naar elkaar? Nee dan moet er dus getoeterd worden en dat geeft echt overlast kan ik je zeggen. Ik woon naast de kruising van de N233 net na de Rijnbrug en dagelijks wordt de buurt opgeschrikt door afscheid van elkaar nemende t…ruckers. Als het er meer dan twee tegelijk zijn dan is het echt feest hier maar echt niet grappig. De kroon spant t….rucker Henk (ik noem hem even voor het gemak Henk). Als hij voorbij komt dan hoor je hem op een kilometer afstand al aan komen. Deze Henk speelt namelijk het volledige refrein van “Baby Shark tutududuuu”….. Echt bespottelijk gewoon. Ik ben benieuwd of er ooit nog eens gehandhaafd wordt op deze vorm van geluidsoverlast. Opgetuterd ermee!

Er is wel één uitzondering. De Truckersdag van Heimerstein. Ik heb er jaren een plaatje van gemaakt en geloof mij, toeteren doen ze dan….. en veel ook. Bij het zien van al die blije gezichten in die cabines krijg ik dan weer kippenvel. Voor de liefhebbers, zaterdag 7 september gaat het weer gebeuren!

De smaak van water….

De tijd van de afrekeningen komt er weer aan. Vitens, het waterbedrijf hier in Rhenen regelt dit altijd erg makkelijk. Je krijgt een mailtje met een hyperlink, klik, vul de meterstand in met alles voor de komma en klaar is Peter weer. Nu voer ik nog een éénpersoons-huishuiden dus heel bang word ik daar niet van.

Maar…. dan komt de afrekening met de eindstand, betaalde bedragen en het eindsaldo. Normaal gesproken kijk ik daar niet zo naar, het maandbedrag van €13,00 daar schrik ik ook niet van. Toch viel mij iets op…. u ook?

We hebben het hier over een analoge meter en een meterstand die opgenomen tussen 31-03-2023 en 29-03-2024 zelf is doorgegeven. Niks slimme meter, niks uitlezen op afstand of wat voor een goocheltrucjes dan ook. Kan iemand mij dan eens uitleggen hoe het kan dat Vitens weet dat ik tot 31-12-2023 achtendertig kuub heb gebruikt en vanaf 01-01-2024 dertien kuub? Rekent u even mee? Zonder deze scheiding kom ik op een totaalbedrag van €119,09, €3,06 minder dan de afrekening. Is niet zo heel veel verschil maar over 9000 aansluitingen in de gemeente Rhenen is dat ruim €27.540,00.

Volgens de gegevens van Vitens had men in december 2022 2.737.000 aansluitingen. Ook hier is geen sprake van allemaal éénpersoons-huishoudens maar vast heel veel meerpersoons-huishoudens en grootverbruikers als in bedrijven. Ik kan dus alleen met mijn extra €3,06 rekenen. We hebben het hier dan echter wel over een extra inkomen van €8.375.222,00!! En het verschil voor een meerpersoons-huishouden en/of een bedrijf is vast vele malen groter… ik zeg proost maar zo wordt de smaak van water toch een klein beetje bitter!

Dag van de anti-woke

Iedereen heeft zo zijn eigen mening over het reilen en zeilen in de wereld. Gelukkig mag dat want we leven immers in een vrij land met grondwetregel 1: “vrijheid van meningsuiting”. Maar zomaar zeggen wat je denkt schijnt niet meer te kunnen. Als je iets over gelukzoekers of bijvoorbeeld eskimo’s wilt zeggen, zegt men al snel dat je discrimineert. Als je iets zegt over homoseksualiteit ben je al snel een homohater…. dat geldt overigens voor de hele LHBTIQGFRTESSW-beweging en de gender-kruistocht. Joden, moslims, gereformeerden…. zeg maar niks want je krijgt direct een proces aan je broek.

Als je als baas of leidinggevende jouw mening over een werknemer of collega ventileert en daarbij in het heetst van de strijd ongezouten kritiek levert, waarbij emoties vaak hoog oplopen, dan ga je al snel over de schreef en wordt jouw gedrag als “grensoverschrijdend” aangemerkt. Is een compliment met betrekking tot uiterlijk aan het adres van die ene vrouwelijke collega gelijk grensoverschrijdend?

Het gaat echter nog veel verder. Nu wil men het fluiten naar vrouwen gaan verbieden en aanpakken. Ik vraag me dan af: “is het echt zo ongepast”? Als vrouw zou ik me gestreeld voelen als er vanaf een steiger naar me gefloten zou worden, een compliment! Geloof mij, een bouwvakker roept echt niet: “hey lelijkerd!”. Wat dat betreft zou die vrouw waar niemand naar fluit of roept zichzelf af moeten vragen waarom er juist niet gefloten wordt! Uiteraard zijn er grenzen in dit verhaal maar van fluiten is nog nooit iemand ziek geworden.

De dag van de anti-woke
Wat zou het toch mooi zijn als we net zoals vroegah eens konden zeggen wat we dachten? Lekker klagen over die kut-eskimo’s, gelukzoekers, slecht functionerende politici, die ene slechte collega…… zeggen wat je wilt over die anti-geslachtsbeweging, gender-kruistocht, de regenboog-zebrapaden….. een keer lekker fluiten naar die stoot op de stoep, toeteren naar die blonde, een vriendschappelijke tik op die uitnodigende bil van die brunette…. Lekker alle grenzen overschrijden!

Zo’n dag lijkt me fantastisch! En er is een mooie optie voorhanden! Wat te denken van 1 april! Dé uitgelezen dag voor de “anti-woke”! Mocht de opmerking verkeerd vallen kan je altijd nog “1 april” roepen….

De betutteling

Het leven anno 2023 is echt het beste wat ons ooit heeft kunnen overkomen. Ik ga het niet hebben over de Nederlandse miljarden die besteedt worden aan het klimaat van Nederland….. België….. Duitsland of Japan…. Nee de betutteling is dichter bij huis dan je denkt. Ik ga het ook niet hebben over iemand die voor zijn verjaardag enkele tien duizenden euro’s aan vuurwerk de lucht in laat schieten. Nee, dat deze meneer zo slim is om in een aangrenzende gemeente/provincie een vergunning aan te vragen en vanaf 2 pontons op de Rijn een vuurwerkshow weg geeft ga ik verder niet benoemen. Dat Rhenen dan op z’n grondvesten schudt, daar hoor je mij niet over. Dat de keffer van de buurvrouw 360 dagen per jaar alleen nog schrikt van een scheet van de buurman zegt meer over de hond dan het vuurwerk dat slechts een aantal dagen per jaar afgestoken wordt, maar ik ga er verder niets van zeggen. Het leverde wel mooie plaatjes op en een hééééle vracht aan Facebookreacties van mensen waarvan er zelfs 1 dacht dat Vladje Poetimir onderweg was.

Rhenen, 15 december 2023. Vuurwerk bij Moeke. Fotograaf: Peter Kuhl.

Nee, ik ga het ook niet hebben over de betuttelingen van ons demissionair kabinet die zich, zelfs afgezet, nog overal mee denkt te moeten bemoeien. Suikertax, vetbelasting, telefoongebruik-reductie, fietshelm…. geen wonder dat de wereldbevolking alleen nog maar ouder wordt.

Nee, dan de betutteling ten top. Afgelopen zaterdag was er weer een Kerstfair in Rhenen. Hulde voor de organisatoren want het zag er weer als vanouds uit en het was een gezellige boel. De organisatie heeft flink zijn best gedaan om er door de gehele stad weer iets moois van te maken. Eén ding viel mij wel op en dat was ook direct de grootste betutteling die ik ooit gezien heb. Zie de hoofdfoto: “verkeersregelaars op een zebrapad”. Ik heb in mijn werkzame leven veel vreemde dingen gezien maar dit spant de kroon. Sinds wanneer moeten er verkeersregelaars bij een zebrapad staan om het verkeer te regelen? Zet er 2 agenten neer en laat deze bonnen uitschrijven voor iedereen die niet doet wat hij moet doen, stoppen! Ik mag toch hopen dat er in het gemeentehuis niet een duur betaalde ambtenaar werkt die dit als eis voor de vergunning heeft opgevoerd……

Maar goed, ik sluit af met het volgende stukje. Het is al even oud maar geeft wel een heldere blik op de werkelijkheid…. zoals deze eigenlijk had moeten zijn.

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat wij als geborenen in de 50-er/60-er jaren, nog leven? Volgens de theorieën anno 2023 zouden we toch al lang dood moeten zijn? Wij zaten in auto’s zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag. Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium. Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden. Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten. Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon met onze handjes en beperkte motoriek openen. Poorten en deuren gingen gewoon dicht en als je met je vingers er tussen zat waren ze weg. Op de fiets zat je achterop met je gat op de bagagedrager en probeerde je vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je. Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op een fiets. Water dronken we uit de kraan, niet uit een fles. Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als die limonade toen was, zie ik ze nu echt niet meer. Een fiets had geen versnellingen en als een band kapot was leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken. We gingen ’s morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging. Niemand wist in de tussentijd waar we waren en we hadden geen GSM mee! Het bos of een park was een plek om te spelen en geen vieze mannetjes verzamelplek. Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen volwassene met je mee. Wij aten ook al koekjes en kregen brood met veel boter en werden toch niet dik. We dronken uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek van. Wij hadden geen Playstation, Nintendo, X-box, 64 televisiezenders, videofilms, dvd, surround sound, eigen televisie’s, computer of internet. Wij hadden vrienden! De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op een knopje van een andere zender te duwen (die zaten aan het toestel vast). Pa bepaalde wat en hoe lang je daarna nog keek. We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden uitgevallen en hier werd niemand voor naar de rechter gesleept. Dat waren gewoon ‘ongelukken’ en soms kreeg je er ook nog zelf een extra pak slaag voor. Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, er was geen volwassene die zich er druk over maakte, laat staan een lieveheersbeestje op je jas knoopte. Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we naar ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat we de rem vergeten waren. We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht mee doen; wie niet goed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen. Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd als wij en kregen de zelfde lessen. Zij deden soms een klas nog een jaar en daarover waren ook geen discussies op ouderavonden. De meester had altijd gelijk. We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote mensen mes, en als je ze vergeten was kon je op school niets kopen! Als je de korst niet at had je een beetje meer honger de rest van de dag. Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter! Als je moeder aan de huisdeur naar je zwaaide was je een watje! Als je problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie. Ze kwamen wel om je te halen, maar niet om je er uit te lullen. Onze daden hadden consequenties. Dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen. Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid. We hebben moeten leren er mee om te gaan. Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en instaan voor de gevolgen. Hoor jij ook daar bij? GEFELICITEERD! WIJ WAREN HELDEN!

Gebruikers in de kou én in het donker

Na jarenlange touwtrekkerij komt het er dan toch eindelijk, het Multi Functionele Gebouw in Rhenen of kortweg MFG. Uiteraard geliefd maar ook gehaat want er zijn natuurlijk altijd voor- en tegenstanders. Omwonenden maken zich zorgen om parkeerplekken, sommige verenigingen krijgen geen plek in het MFG daar waar anderen eindelijk een mooi onderkomen gaan krijgen.

Maar ook al is de realisatie beklonken en de bouw inmiddels gestart, het MFG houdt de gemoederen binnen de gelederen van de gemeenteraad en het college van B&W nog steeds bezig. Uiteraard zijn de kosten door inflatie van de afgelopen jaren al flink gestegen maar ook nieuwe onvoorziene problemen maken dat de gemeente Rhenen zich meermaals achter de oren moet krabben. Want dan denk je aan alles gedacht te hebben en wil je met de tijd mee, een MFG zonder gas hoe mooi ook, brengt ook hedendaagse nieuwe problemen met zich mee. Zo is het netwerk dat ondergronds zorgt dat iedere elektriciteitsgebruiker van stroom wordt voorzien, te laag in capaciteit. Netcongestie, waarschijnlijk hét woord van 2023. Deze tekortkoming in de capaciteit van het netwerk zorgt ervoor dat ten tijde van hoge energievraag door de omliggende huishoudens en het MFG er mogelijk schade aan het netwerk kan ontstaan. Om dit te voorkomen zullen er gebruikersbeperkingen plaatsvinden waarbij het ontbreken mogelijk licht en verwarming tussen 16:00 uur en 20:00 uur niet uitgesloten is. “Huishoudens” komen thuis, koken elektrisch de maaltijd, TV’s en andere multimedia draaien op volle toeren, de warmtepomp zoemt en uiteraard staat de auto op te laden. Het elektriciteitsnetwerk kraakt in zijn voegen….

Daar wil je als gemeente eigenlijk niets van horen maar het probleem lost zich niet op een simpele manier op. Er zal een flinke aanpassing in de elektrische infrastructuur plaats moeten vinden om dit probleem het hoofd te kunnen bieden, dikkere kabels die de grote energievraag aan kunnen. In mijn ogen is dat een zaak voor de netbeheerder. Daar betalen wij als afnemer immers ons vast recht aan om gebruik te mogen maken van het netwerk. Ik ben dan ook benieuwd of Stedin al met de plannen voor verbetering bezig is. In de tussentijd gaat de gemeente Rhenen gebruik maken van een accu die in tijde van energie-overschot stroom gaat opslaan om dit achtereenvolgens bij energietekort weer te kunnen gebruiken. Kosten: €750.000,00 euro!

Energie en elektriciteit, het blok aan het been van de gemeente Rhenen….. want hoe staat het eigenlijk met het zonnepark achter het industrieterrein Remmerden? Is men inmiddels al begonnen met de aanleg? De dikkere kabels richting het Stedin-verdeelstation Veenendaal liggen er immers al. Het is angstvallig stil rondom dit project. De toenmalige initiatiefnemer heeft zich vrij snel terug getrokken uit de slangenkuil die door tegenstanders werd gegraven. Hierna is het zonnepark op een dood spoor gezet. Toch zie ik een door zonne-energie van stroom voorzien lichtpuntje en zou ik als gemeente het plan nieuw leven inblazen. Maak het zonnepark af en leg een hele dikke kabel naar het MFG. Groener kan je een MFG niet maken! Mocht dat niet lukken kan men altijd nog kiezen voor het blazen richting de verplichte windmolens die als alternatief door de provincie Utrecht verplicht zullen gaan worden als energie-transitie.

Rhenen, 12 mei 2021. Zonnepark. Fotograaf: Peter Kuhl.

Die goede oude tijd…

De echte liefhebber weet wat voor een apparaat het is op de bovenstaande afbeelding. Voor de één pure liefde, voor de ander een veel gehaat voorwerp. Eindeloos gekraak en geruis dat voor het echt getrainde oor als muziek in de oren klonk. Avond aan avond aan dit ding gekluisterd gezeten om het wel en wee in de regio te volgen.

Tot in 2003 er ineens een oorverdovende stilte te horen was… de invoering van C2000/P2000 was een feit. Met de invoering van dit digitale communicatiesysteem van politie, brandweer en ambulance was het voor de vaste luisteraars in een klap klaar. Noot meer “goedenavond, de 52-10 met aanvang”, “de 50-01 met vervolg”….. ah, Theo is in dienst, oh dat is Barbara en alle andere overbekende stemmen. Nee, het bleef “stil aan de overkant”. Voor al het pers-werk was ik aangewezen op een P2000 pager en de meldingen voor de brandweer aangezien de persdienst van de politie ernstig tekort schoot.

De scanner verdween in een stoffige verhuisdoos en werd verder met uitsterven bedreigd. Tot nu…. Al een aantal keren ben ik bij vliegbasis Volkel en Gilze-Rijen geweest om foto’s te maken van vliegend spul. Erg leuk tijdverdrijf (als er gevlogen wordt) en daar trof ik een aantal personen die…. en scanner bij zich hadden. Beeld & geluid! Gesproken woord vanuit de scanner en nog leuk om te horen ook! En dus toverde ik mijn scanner voor de dag. Met wat gefreubel een aantal nieuwe oplaadbare batterijen erin en zie daar, werkt als een tierelier! Nu is het weer even zoeken naar de goede frequenties en dan vol gas genieten van wat er komen gaat! Next stop: Klein Brögel België!

Provincie kwijt?

Vele van u rijden er waarschijnlijk dagelijks langs maar wellicht is het slechts een enkeling van u opgevallen. Er mist een flink stuk N225 tussen Rhenen en Wageningen. Na het einde van de provincie Utrecht rijdt u in enkele seconden 7,6km verderop. De laatste hectometerpaal in Utrecht is 42,5 terwijl de eerst volgende in Gelderland, zo’n 150 meter verderop, 50,1km aangeeft.

Uitgaande van het feit dat men ooit bij de start van de aanleg van deze weg bij “nul” is begonnen ligt de fout zeer waarschijnlijk bij de ambtenaar van de provincie Gelderland. Hoe moeilijk kan het immers zijn om te tellen?

Ik hou mijn hart vast bij de vernieuwing/verbreding van de Rijnbrug bij Rhenen. Ik kijk er niet gek van op als beide brugdelen elkaar met een verschil van een meter zullen naderen als men nu al niet in staat is om opeenvolgende hectometerpaaltjes te plaatsen….

“Dat verklaar en beloof ik”

De beëdiging in de gemeenteraad wordt beklonken met de zin: “dat verklaar en beloof ik”. Nou wordt dat niet altijd zo benoemd maar toezeggingen zijn ook een soort van : “dat verklaar en beloof ik”. … het klinkt alleen iets anders. De uitvoering laat nog wel eens op zich wachten en van sommige beloftes twijfel ik dan echt of het wel goed gaat komen.

Wat mij nou zo onderhand aardig aan het denken heeft gezet is de grootse veranderingen aan de Nieuwe Veenendaalseweg in Rhenen. Even leek het erop dat er spoedig begonnen zou worden toen de varkensruggen uit het wegdek verdwenen. De verdwijning van de afscheiding tussen fietspad en hoofdrijbaan maakte het er echter niet veiliger op. De snelheid naar beneden én naar boven nam alleen maar toe. Ook de voorgenomen tussenoplossing om de snelheid op de Nieuwe Veenendaalseweg te verlagen, door de kruisingen gelijkwaardig te maken, blijft uit waardoor de Nieuwe Veenendaalseweg alleen maar gevaarlijker is geworden. Volgens de verantwoordelijke wethouder zou de Nieuwe Veenendaalseweg in het 3e kwartaal van 2022 op de schop gaan zo “verklaarde en beloofde hij”. De wegwerkzaamheden lijken zich echter op te gaan stapelen in Rhenen. Inmiddels zijn de eerste plannen voor de Paardenveld al weer bedacht en staat ook de Achterbergse-straatweg op de nominatie om opnieuw ingericht te worden. Of dit alles in de huidige regeerperiode gerealiseerd gaat worden….. wat denkt u zelf?

Rhenen, 14 maart 2004. Jachthaven in Rhenen. Fotograaf: Peter Kuhl.

Een ander twijfelachtig project in Rhenen is de passantenhaven. Het plan is inmiddels gereduceerd van een fantastisch idee naar een schamele vernieuwing van de aanlegsteiger waar zelfs nu nog de Stichting Werkgroep Milieubeheer Rhenen de kont voor tegen de krib wil gaan gooien. Een stichting die zo ongeveer overal wel wat over de zeuren heeft en er niet voor schroomt om zelfs de groen/gele wipkip in de strijd te gooien om te voorkomen dat Rhenen op recreatief gebied floreert. Het liefst zou men met een kwast en groene verf de hele gemeente Rhenen weer groen schilderen. Er is geen enkele wethouder die zijn vingers durft te branden aan een zeer groots opgezet plan om Rhenen ook met een mooie jachthaven op de kaart te zetten. De veerwei is er groot genoeg voor….. maar met het Utrechts Landschap als buur zal het er waarschijnlijk niet van komen. Een mooie grote binnendijkse jachthaven met een zwem/vis/surf-vijver en een mooi stukje strand zal er dus niet komen en dus zwemmen we met z’n allen gewoon in de Nederrijn met alle risico’s van dien.

Elst, 30 april 2021. DAMKRO-terrein. Fotograaf: Peter Kuhl.

De vraag is ook hoeveel bedenkelijke vastgoed-verkopen de gemeente nog gaat doen. Met de foutieve verkoop van de oude brandweerkazerne zou je toch denken dat men een lesje geleerd heeft maar nee, de verkoop van het dorpshuis in Elst mag ook weer over. Met het laatste blijft de broodnodige realisatie van woonruimte op de plank liggen. Maar hoe staat het eigenlijk met DAMKRO-terrein in Elst. De laatste “verklaar en beloof ik” dateert van 23 maart 2021 en in het betreffende bericht op de website van de gemeente Rhenen kunt u terecht bij Jan Scheffer Vastgoed voor meer informatie. Nou ik “verklaar en beloof” u dat de hyperlink op de website van de gemeente Rhenen u niet veel zal opleveren.

Rhenen, 12 mei 2021. Zonnepark. Fotograaf: Peter Kuhl.

Zullen we het maar niet hebben over de voorgenomen plannen om zonnepanelen te plaatsen achter industrieterrein Remmerden? Dat doet namelijk niemand dus ik ook maar niet.