Post(en)

Als fotograaf voor de Gelderlander kan ik het natuurlijk niet maken om zelf die krant niet te lezen. Ik heb dus netjes een abonnement op die krant al is het maar om te zien of mijn foto’s er netjes in staan. Sinds jaar en dag wordt de krant netjes en op tijd bezorgd tot afgelopen zaterdag. Er lag van alles op de deurmat maar geen krant. Nou kan dat natuurlijk altijd een keer gebeuren, we zijn per slot van rekening allemaal mensen en fouten maken we allemaal wel eens.

Via de website van de Gelderlander heb ik aangegeven dat ik de krant niet ontvangen had en als je dat voor 11:30 uur doet zou de krant alsnog voor 15:00 uur nabezorgd moeten worden. Dit gebeurde echter niet en zelfs toen streek ik met mijn hand over mijn hart want een kranten-bezorger is er natuurlijk ook een keer klaar mee. Tot mijn verbazing lag er echter op maandagochtend ook geen krant op de mat. Nu begon ik toch een beetje kribbig te worden en besloot de bezorg-service van de krant maar eens te bellen. De vriendelijke mevrouw nam mijn klacht serieus op en met haar besprak ik de verschillende scenario’s die door mijn hoofd schoten. Zo dacht ik bijvoorbeeld aan een slechte vakantie-bezorger die de buitenwijk van Rhenen te ver weg zou vinden maar ook aan een eventuele “krantendief”. De vriendelijke mevrouw kon zich in beiden wel vinden en zou er een notitie van maken om het aan de Gelderlander-zijde eens grondig uit te zoeken.

Ik wilde het echter ook niet zomaar aan mij voorbij laten gaan en besloot te gaan posten. Zeg nu zelf, het zou toch van de zotten zijn als één of ander onverlaat mijn krant uit de bus zou halen. Zo gebeurde het dus dat ik vanmorgen om 05:10 uur op mijn viskrukje achter voordeur plaats nam in afwachting van wat er gebeuren zou. Ja hoor, om 05:40 hoorde ik het brommertje aankomen waarvan ik de bestuurder wel even wilde spreken en dus net op het moment dat de krant in de brievenbus geschoven werd zwaaide mijn voordeur open. De bezorger (mannetje op leeftijd) zou er bijna in gebleven zijn want welke voordeur zwaait er nu open op dit onmenselijke tijdstip?, de mijne dus… Enigszins bekomen van de schrik wist het mannetje mij te vertellen dat mijn krantje niet meer op de lijst van bezorg-adressen stond en bood 1000x zijn excuus aan met de woorden dat het niet aan hem lag. “Ik vind het hier juist zo leuk want ik speel altijd even met die rode kat van jou”… Ik kreeg me daar toch ineens spijt van mijn actie… Maar goed, dat maak ik met de kerstdagen wel weer goed. Voorlopig is het mysterie weer opgelost al vraag ik mij nu wel af waarom die vriendelijke dame mijn klacht zo serieus kon nemen als ik niet op de bezorglijst stond.