Terwijl Nederland zich oranje waant voor de op komst zijnde Koninginnedag, stapte ik maandag in de auto voor een korte onderbreking richting Luxemburg. De boog kan immers niet altijd gespannen zijn. Vianden is voor mij verreweg favoriet, zeker als je een lekkere wandeling wilt maken. Nu was ik er al vaker geweest maar de laatste keer was toch echt al even geleden. Vergis je niet in de bossen van Vianden want je kan er wel degelijk verdwalen. Ik bezit sinds kort een oversized rugtas voor al mijn foto-apparatuur dus maakte ik van de gelegenheid gebruik om deze eens flink te testen. Van mijn eerste bezoekje wist ik me nog te herinneren dat er ergens op een bergtop een huisje moest staan waar je kon picknicken en/of schuilen als het regende. Het was in dit geval dus de laatste optie want echt mooi weer was het niet en af en toe brak er een leuk buitje los. Maar zonder kaart is het toch best lastig zoeken en de route die ik gelopen heb had alles behalve een huisje op zijn pad. Het leuke van een groot bos is dat je gewoon kan zeggen: “en nu links” en vervolgens weer onbeperkt door kan lopen. Zo geschiede het dus ook en wat schetst mijn verbazing, hopla, daar was het huisje! Nou, dat was dan ook net op tijd want de volgende bui meldde zich al weer.
Maar als je een beetje de weg weet in Luxemburg, kom je de mooiste plekjes tegen.
