Er moet mij toch iets van het hart…. sommige scheidsrechters vragen er gewoon om, om vanaf de zijlijn “onjuist bejegend” te worden om het eens netjes te verwoorden. Het verhaaltje begint eigenlijk in oktober 2021. De derby der derby’s in de 4e klasse west I is wel De Musketiers tegen Oranje Wit. De 2 Elster ploegen waarvan de kantines slechts door een kleedkamergebouw gescheiden worden. Waarschijnlijk de meest beladen wedstrijd van de competitie naast Candia’66 tegen VVA Achterberg. Zolang als ik het kunstje als plaatjesmaker doe, zit ik al bij voetbalwedstrijden op het veld. Het viskrukje is dan mijn grote vriend en mijn vaste plek is achter de achterlijn. Niemand die er last van heeft, hooguit de enkele speler die niet op tijd kan remmen…
Toch werd ik onaangenaam verrast door het optreden van de scheids in de wedstrijd Musketiers tegen Oranje Wit. Al voordat de eerste helft begon kwam de vader van de pupil van de week mij vertellen dat ik weg moest van de scheids. “Nou, als de scheids dat wil moet hij een held zijn en mij dat zelf even komen vertellen”, zei ik tegen de man. Maar hij kwam niet. Hij legde echter wel de wedstrijd stil nadat er een waar slagveld langs de zijlijn ontstond. Na het startsignaal van de wedstrijd ontstaken de fans een ware vuurwerkshow en dat vond de arbiter niet goed. Hij was voornemens om de wedstrijd pas te hervatten als alle supporters langs het veld verdwenen waren. Hij haalde daarmee direct de woede van de overige aanwezigen op de hals. Na driftig overleg met bestuursleden van beide ploegen werd de wedstrijd hervat….. ik zat er nog steeds.
De tweede helft van de wedstrijd stond op het punt van beginnen toen de keeper van Oranje Wit mij andermaal vertelde dat ik van het veld af moest. Daarop heb ik de scheids langs de achterlijn ontboden. De beste man was van menig dat ik mij eerst bij hem had moeten melden. De eerste helft heeft hij mij gedoogd maar nu was hij dat niet meer van plan. Dit heb ik in ruim 25 jaar nog nooit mee gemaakt. Oke, je kan eisen stellen aan de fotograaf zoals het dragen van een fluoriserend hesje in de 3e, 2e divisie of hoger maar dat gaat bij 4e klasse amateurs wat ver. Deze man was echter duidelijk van plan om mij weg te sturen en daarbij liet hij vallen dat hij een audit had van de KNVB. Toen viel het kwartje en ik de auditeur opgezocht. De beste man was zeer geamuseerd door het ronduit kinderachtige optreden van de scheidsrechter en zei dat ik gewoon weer moest gaan zitten. De volgende keer als ik die scheids weer tref ga ik me toch maar netjes bij hem melden, vooral als ik 10 minuten na aanvang van de wedstrijd aan kom. Ik zie mezelf dan zo het veld op lopen…. komt niet goed denk ik.
Afgelopen zaterdag was het wederom raak. Wederom een derby en wel tussen de Musketiers en VVA Achterberg. Ook hier had de scheidsrechter teveel noten op zijn zang. Iedere speler speelt landjepik bij een inworp maar deze scheids pikte dat niet. Hij floot en kende de inworp aan de andere partij toe., erg kinderachtig. Toen de beste man mij bemerkte begon hij van afstand dingen naar me te roepen waarvan ik echter geen pindakaas kon maken. Van de beste man moest ik naar achteren en wel met mijn rug tegen het hekwerk aan gaan zitten. Dus ik iets van een metertje achteruit zoals een professioneel voetballer dat ook doet maar dat was niet genoeg. Het spel werd onderbroken en de scheids kwam dreigend en wel op me af lopen. Mijn plek was tegen het hek…. en daar ging ik. Ik riep hem nog achterop of hij ook een spuitbus met wit schuim had maar waarschijnlijk was het maar goed dat hij dat niet hoorde. Mijn collega Herman die aan de andere kant zat kon gewoon blijven zitten waar hij zat, geen idee waarom…..
Ik heb alle respect voor de scheidsrechters die het Nederlandse voetbal in goede banen moeten leiden maar de autoritaire houding die men daarbij uitstraalt mag van mij wel een beetje minder.