Geen wonder dat het eigenlijk direct na het weghalen van de verstaande kies al zo’n pijn deed. Bij de “extractie” heeft de o zo vriendelijke chirurg de wortel van de naastgelegen kies gebroken. Een spliter hiervan was duidelijk te zien op de foto. Even snijden, boren, slijpen en volstorten. Touwtje erdoor en het lichtje was uit. Ik krijg het gebrek als ik aan zo’n hachelijk avontuur moet beginnen. Kan niet tegen die doekentroep over je gezicht, al die poespas eromheen. Dan breekt bij mij werkelijk het angstzweet uit. En dan dus maar even de beentjes in de lucht….. Maar we zijn weer thuis en ik ben er maar eens bij gaan liggen want ik ben doodop. Ben benieuwd naar het gevoel zonder verdoving. Het zal nog wel niet over zijn.
Update 27-04 Ik voel me zwaar K&%e.
Update 30-04 Nog niet veel beter, weinig eten dus de accu raakt leeg.