’s Morgens ben ik niet vooruit te branden. De wekker kijkt angstig als ik voor de zoveelste de snoozeknop in wil drukken. Na 4 keer geeft de wekker het op en besluit me met rust te laten. Met veel pijn en moeite neem ik afscheid van de warmte onder het dekbed. Ben ik dan een keer vroeg op pad dan lijkt het wel alsof er een eeuwig durende zonsverduistering gaande is. Om 08.30 is het nog nagenoeg donker en dat komt de lichamelijke- en geestelijke gesteldheid ook al niet ten goede. Probeert moeder natuur ons alsnog de regen te geven die we de rest van het jaar te kort genomen zijn? Ik denk dat ik een zonnebankkuur of iets dergelijks ga nemen, al is het maar om het gebrek aan energie aan te vullen. Een vakantie naar Bali zit er immers niet in, winterslaap misschien?
Look closer