Halt, tot hier en niet verder… Geen beweging! 1 beweging en ik schiet! PANG, en daar zat ik… op mijn knieën gedwongen door een bijna onzichtbare “vijand” die mij alleen in de rug durft aan te vallen. Ik heb nog geprobeerd om verder te komen maar de pijn werd onverdraaglijk. Het lijkt wel een thriller en eigenlijk zou ik wel willen dat het zo was. Helaas betrof het hier een halfvolle emmer sop die voor mooi een metertje opgeschoven moest worden. Ik pakte hem dus opzij van mijzelf op en dat had ik beter niet kunnen doen. Naar mate de dag vorderde begon ik steeds krommer te lopen en uiteindelijk heb ik het poetsen maar opgegeven. Mijn Sacro-Iliacaal(SI) gewricht laat weer eens van zich horen of liever gezegd voelen. Poeh, morgen weer een dag…
Look closer